Tout s'mélange - Anne Sylvestre

On va dire que j’exagère

Mais j' connais des étagères

Qui se prennent pour des gens

Tout bien rangé dans la tête

Tout bien muni d'étiquettes

Mon Dieu, que c’est dérangeant !

Quand ils sont à leur ouvrage

Il faudrait un grand courage

Pour leur parler sentiment

Dès qu’ils ont baissé la herse

Bien malin qui la traverse

Ou plutôt bien imprudent

Chez moi, c’est tout différent

Tout s' mélange, tout s' mélange

Quand j’ai peur, il faut qu' je mange

Quand j’ai soif, j’suis en amour

J’ai des sensations étranges

Des noirceurs dans mes oranges

Du venin dans mes velours

Bien sûr que je les admire

On ne me fera pas dire

Ce que j’ai l’air de penser

Mais là, nous avons affaire

Au choc de deux hémisphères

À deux mondes opposés

Moi, j' ressemble davantage

Aux épiceries de village

Qui offraient sur leurs rayons

Du fil, des harengs, des poires

Des cornichons, des histoires

Des tue-mouches, des crayons

Même pas en rangs d’oignons

Tout s' mélange, tout s' mélange

Quand j' déprime, il faut qu’je range

Quand ça va, je reste au lit

Mes réactions s’interchangent

Quand on m’aime, je me venge

On me déteste, je ris

Pourtant l’envie me tenaille

D’aller flanquer la pagaille

Dans leur monde bien rangé

Il se peut que je fracture

Le placard à confitures

Où leur cœur est encagé

Et si, comme je le suppose

On m’envoyait sur les roses

Je les cueillerais pardi !

Mais si on me fait risette

Il se peut que je permette

Que l’on range mon fourbi

Et bravo qui réussit

Tout s' mélange, tout s' mélange

J’ai les plumes d’un archange

Et les serres d’un vautour

Pardon si ça vous dérange

C’est trop tard pour que ça change

Tout s' mélangera toujours

Tout s' mélange, tout s' mélange

J’ai des rêves sous la frange

Et des mots de tous les jours

Quant à moi, je m’en arrange

Tout s' mélange, tout s' mélange

Et s' mélangera toujours

Laten we zeggen dat ik overdrijf

Maar ik ken planken

Wie denkt dat het mensen zijn

Alles goed geregeld in het hoofd

Alles goed met tags

Mijn God, wat verontrustend!

Als ze aan het werk zijn

Het zou veel moed vergen

Om met ze te praten gevoel

Zodra ze het valhek lieten zakken

Heel slim wie er over heen gaat

Of liever roekeloos

Bij mij is het heel anders

Alles vermengt zich, alles vermengt zich

Als ik bang ben, moet ik eten

Als ik dorst heb, ben ik verliefd

Ik heb vreemde gevoelens

Duisternis in mijn sinaasappels

Venom in mijn fluwelen

Natuurlijk bewonder ik ze

Mij ​​wordt niet verteld

Wat ik lijk te denken

Maar hier hebben we te maken

Op de botsing van twee hemisferen

Naar twee tegenovergestelde werelden

Ik, ik lijk meer op

Bij dorpssupermarkten

Wie bood er op hun planken

Garens, haringen, peren

augurken, verhalen

Vliegenmeppers, potloden

Zelfs niet in rijen uien

Alles vermengt zich, alles vermengt zich

Als ik depressief ben, moet ik opruimen

Als het goed is, blijf ik in bed

Mijn reacties veranderen

Als ik geliefd ben, neem ik wraak

Ik ben gehaat, ik lach

Toch knaagt afgunst aan mij

Om te gaan en grote schade aan te richten

In hun opgeruimde wereld

Ik kan breken

De jamkast

Waar hun hart is gekooid

Wat als, zoals ik veronderstel?

Ik werd op de rozen gestuurd

Ik zou ze natuurlijk kiezen!

Maar als iemand me uitlacht

ik mag toestaan

Dat we mijn spullen opbergen

En gefeliciteerd wie het gelukt is

Alles vermengt zich, alles vermengt zich

Ik heb de veren van een aartsengel

En de klauwen van een gier

Sorry als het je stoort

Het is te laat om dat te veranderen

Alles zal altijd mengen

Alles vermengt zich, alles vermengt zich

Ik heb dromen onder de pony

En alledaagse woorden

Wat mij betreft, ik beheers

Alles vermengt zich, alles vermengt zich

En zal altijd mixen