Mon Mari Est Parti - Anne Sylvestre

Mon mari est parti un beau matin d’automne

Parti je ne sais où

Je me rappelle bien: la vendange était bonne

Et le vin était doux

La veille nous avions ramassé des girolles

Au bois de Viremont

Les enfants venaient juste d’entrer à l'école

Et le temps était bon

Mon mari est parti un beau matin d’automne

Le printemps est ici

Mais que voulez-vous bien que le printemps me donne

Je suis seule au logis

Mon mari est parti, avec lui tous les autres

Maris des environs

Le tien Éléonore et vous Marie le vôtre

Et le tien Marion

Je ne sais pas pourquoi et vous non plus sans doute

Tout ce que nous savons

C’est qu’un matin d’octobre ils ont suivi la route

Et qu’il faisait très bon

Des tambours sont venus nous jouer une aubade

J’aime bien les tambours

Il m’a dit «Je m’en vais faire une promenade»

Moi, je compte les jours

Mon mari est parti, je n’ai de ses nouvelles

Que par le vent du soir

Je ne comprends pas bien toutes ces péronnelles

Qui me parlent d’espoir

Un monsieur est venu m’apporter son costume

Il n'était pas râpé

Sans doute qu’en chemin il aura fait fortune

Et se sera nippé

Les fleurs dans son jardin recommencent à poindre

J’y ai mis des iris

Il le désherbera en venant me rejoindre

Lorsque naîtra son fils

Mon mari est parti quand déjà la nature

Était toute roussie

Et plus je m’en défends et plus le temps me dure

Et plus je l’aime aussi

Marion, m’a-t-on dit, vient de se trouver veuve

Elle pleure beaucoup

Éléonore s’est fait une robe neuve

Et noire et jusqu’au cou

Pour moi en attendant que mon amour revienne

Je vais près de l'étang

Je reste près du bord, je joue et me promène

Je parle à mon enfant

Mon mari est parti un beau matin d’automne

Parti je ne sais quand

Si les bords de l'étang me semblent monotones

J’irai jouer dedans

Mijn man vertrok op een mooie herfstochtend

Weg ik weet niet waar

Ik weet het nog goed: de oogst was goed

En de wijn was zoet

De dag ervoor hadden we cantharellen geplukt

Bij Viremont Wood

De kinderen waren net begonnen met school

En het weer was goed

Mijn man vertrok op een mooie herfstochtend

Het is lente

Maar wat wil je dat de lente me geeft?

ik ben alleen thuis

Mijn man ging weg, met hem alle anderen

Echtgenoten uit de buurt

De jouwe Éléonore en jij Marie de jouwe

En de jouwe Marion

Ik weet niet waarom en jij waarschijnlijk ook niet.

Alles wat we weten

Het was die ochtend in oktober dat ze de weg volgden

En het weer was erg goed

Drums kwamen ons een aubade spelen

Ik hou van drums

Hij vertelde me "Ik ga wandelen"

Ik, ik tel de dagen

Mijn man is weg, ik heb niets van hem gehoord

Dan door de avondwind

Ik begrijp al deze peronals niet helemaal

Wie spreekt tot mij over hoop?

Een heer kwam me zijn pak brengen

Hij was niet geraspt

Ongetwijfeld zal hij onderweg een fortuin hebben verdiend

En zal verkleed zijn

De bloemen in haar tuin beginnen weer te bloeien

Ik heb er irissen in gedaan

Hij zal het wieden door naar mij toe te komen

Wanneer haar zoon wordt geboren

Mijn man vertrok toen al natuur

Was helemaal rood

En hoe meer ik terugvecht, hoe langer het duurt

En hoe meer ik er ook van hou

Marion, zo werd mij verteld, was net weduwe

Ze huilt veel

Éléonore heeft een nieuwe jurk voor zichzelf gemaakt

En zwart en tot aan je nek

Voor mij wachtend op mijn liefde om terug te keren

Ik ga bij de vijver

Ik blijf dicht bij de rand, ik speel en loop rond

Ik praat met mijn kind

Mijn man vertrok op een mooie herfstochtend

Weg ik weet niet wanneer

Als de randen van de vijver me eentonig lijken

Ik ga erin spelen