Pleure ma terre - Anne Sylvestre

Pleure ma Terre au ventre déchiré

Pleure la terre où mon sang a coulé

Gouttes de sang pour qu’un jour elles germent

Combien de morts pour qu’elle se referme?

Combien de cris en silence poussés?

Pleure ma Terre au ventre déchiré

Oh, que les cieux se couvrent de nuages

Que les éclairs déchirent l’horizon

Avec mon sang s'écoule tout un âge

Un peuple meurt quand meurent les bisons

J'étais la bête venue du fond des temps

Et mon galop avec les pieds du vent

J'étais poussière et sang de vos ancêtres

Et dans mes reins combien d’enfants à naître?

Ils sont partis vers le soleil couchant

J'étais la bête venue du fond des temps

Oh, que les cieux se couvrent de nuages

Que les éclairs déchirent l’horizon

Avec mon sang s'écoule tout un âge

Un peuple meurt quand meurent les bisons

La terre est rouge de mon sang répandu

La terre brûle de guerriers étendus

Partout des feux et la mort imbécile

Hommes perdus, à jamais inutiles

Chant de la vie qu’on n’a pas entendu

La terre est rouge de mon sang répandu

Oh, que les cieux se couvrent de nuages

Que les éclairs déchirent l’horizon

Avec mon sang s'écoule tout un âge

Un peuple meurt quand meurent les bisons

Pleure ma Terre au ventre déchiré

Pleure la terre où mon sang va germer

Bourgeons de sang, ne restez pas inertes

La terre est là comme une plaie ouverte

Puisse la vie un jour la refermer

Pleure ma Terre au ventre déchiré

Oh, que les cieux se couvrent de nuages

Que les éclairs déchirent l’horizon

Avec mon sang s'écoule tout un âge

Un peuple meurt quand meurent les bisons

Huil mijn aarde met een gescheurde buik

Huil het land waar mijn bloed heeft gestroomd

Druppels bloed zodat ze op een dag ontkiemen

Hoeveel doden om het te sluiten?

Hoeveel stille kreten geuit?

Huil mijn aarde met een gescheurde buik

Oh, de lucht is bedekt met wolken

Laat de bliksem de horizon scheuren

Met mijn bloed stroomt een heel tijdperk

Een volk sterft wanneer de bizons sterven

Ik was het beest uit de diepten van de tijd

En mijn galop met de voeten van de wind

Ik was stof en bloed van je voorouders

En hoeveel ongeboren kinderen in mijn lendenen?

Ze zijn de zonsondergang ingegaan

Ik was het beest uit de diepten van de tijd

Oh, de lucht is bedekt met wolken

Laat de bliksem de horizon scheuren

Met mijn bloed stroomt een heel tijdperk

Een volk sterft wanneer de bizons sterven

De aarde is rood van mijn vergoten bloed

De aarde brandt van uitgestrekte krijgers

Overal branden en dwaze dood

Verloren mannen, voor altijd nutteloos

Lied van het leven ongehoord

De aarde is rood van mijn vergoten bloed

Oh, de lucht is bedekt met wolken

Laat de bliksem de horizon scheuren

Met mijn bloed stroomt een heel tijdperk

Een volk sterft wanneer de bizons sterven

Huil mijn aarde met een gescheurde buik

Roep het land waar mijn bloed zal ontkiemen

Bloedknoppen, sta niet stil

De aarde is daar als een open wond

Moge het leven het op een dag sluiten

Huil mijn aarde met een gescheurde buik

Oh, de lucht is bedekt met wolken

Laat de bliksem de horizon scheuren

Met mijn bloed stroomt een heel tijdperk

Een volk sterft wanneer de bizons sterven