Malentendu - Anne Sylvestre

Rien ne les poussait l’un vers l’autre

Il aimait les blondes menues

Elle était rouquine et charnue

Les pieds plantés, la taille haute

Elle les aimait plutôt grands

Et baraqués façon gorilles

Il avait de faux airs de fille

Moyen, mais tout à fait charmant

Un beau jour qu’au bureau de vote

Il attendait les résultats

Devant ses pieds, il échappa

Des fleurs achetées pour Charlotte

Elle dit «Je m’appelle Emma

Vous saviez que j’aimais les roses»

Il n’osa pas nier la chose

Elle repartit à son bras

Elle était rapide en affaires

Au second tour des élections

Il se maria à reculons

Elle invita la Terre entière

Elle fit de leur nid d’amour

Un paradis jardin-terrasse

Il se bricola un espace

À l’entresol donnant sur cour

Leur vie s'écoula sans problème

C’est lui qui voulut des enfants

Dans un monde un peu différent

Il les eût bien portés lui-même

Elle les lui laissait sans dépit

«Chéri, c’est toi qui t’en occupes»

Et elle époussetait sa jupe

Lui se roulait sur les tapis

Elle ne rêvait que de montagne

Et de chalet, de pics neigeux

Il appelait de tous ses vœux

Un petit voilier en Bretagne

Ils achetèrent simplement

Une ferme en vallée de Loire

Pour les enfants, la belle histoire

Que ces vacances en pleins champs

Chacun faisant son bout de route

Ils vieillirent sans y penser

Jugeant que c'était bien assez

De dissiper ses propres doutes

Elle mourut à contrecœur

Il la suivit par politesse

Pour ne dépenser qu’une messe

Pour ne pas gaspiller les fleurs

Rien ne les poussait l’un vers l’autre

Rien ne les sépara non plus

Si ça se trouve, ils n’ont pas su

Avoir fait un parcours sans fautes

Mais leurs enfants tout éperdus

Firent graver dessus leur tombe

Sous l’image de deux colombes

«Ce fut un beau malentendu»

Niets duwde ze samen

Hij hield van kleine blondines

Ze was roodharig en vlezig

Voeten geplant, taille hoog

Ze vond ze best groot

En gorilla-zwaar

Hij leek op een meisje

Gemiddeld, maar best mooi

Een mooie dag op het stembureau

Hij wachtte op de resultaten

Voor zijn voeten ontsnapte hij

Bloemen gekocht voor Charlotte

Ze zei: "Mijn naam is Emma

Je wist dat ik van rozen hield”

Hij durfde het niet te ontkennen

Ze ging terug naar zijn arm

Ze was snel in zaken

In de tweede verkiezingsronde

Hij trouwde achterstevoren

Ze nodigde de hele aarde uit

Ze maakte hun liefdesnestje

Een tuin-terras paradijs

Hij maakte een spatie

Op de mezzanine met uitzicht op de binnenplaats

Hun leven verliep soepel

Hij wilde kinderen

In een iets andere wereld

Hij zou ze zelf hebben gedragen

Ze liet ze zonder wrok aan hem over

"Schat, jij bent de baas"

En ze was haar rok aan het afstoffen

Hij rolde op de tapijten

Ze droomde alleen van bergen

En huisje, besneeuwde toppen

Hij belde met al zijn wensen

Een kleine zeilboot in Bretagne

Ze hebben net gekocht

Een boerderij in de Loire-vallei

Voor kinderen, het mooie verhaal

Mogen deze vakanties in de open velden

Iedereen gaat zijn eigen weg

Ze werden oud zonder na te denken

Oordelen dat het genoeg was

Om zijn eigen twijfels weg te nemen

Ze stierf met tegenzin

Hij volgde haar uit beleefdheid

Om slechts één mis te besteden

Om de bloemen niet te verspillen

Niets duwde ze samen

Niets scheidt hen ook

Als het blijkt, wisten ze het niet

Een duidelijke koers hebben gelopen

Maar hun kinderen zijn allemaal radeloos

Gegraveerd op hun graf

Onder de afbeelding van twee duiven

"Het was een mooi misverstand"