Lonlère - Anne Sylvestre

J’ai une maison, lonlère

J’ai une maison

Que je ne balaye guère

J’ai pas l'âme ménagère

Je suis loin de Cendrillon

Mais quand s’ouvrent les lumières

Qu’au dehors la neige fond

Qu’il y fait bon !

Car en plus de ça je t’aime

T’aime, t’aime, t’aime tant

Car en plus de ça, je t’aime

Tout l' temps

J’ai pas de jardin, lonlère

J’ai pas de jardin

Mais ça ne me manque guère

J’ai pas l'âme jardinière

Je me lève pas matin

Mais sur le balcon de pierre

Quand ton cœur cherche le mien

Que l’on est bien !

Car en plus de ça je t’aime

T’aime, t’aime, t’aime tant

Car en plus de ça, je t’aime

Tout l' temps

J’ai un grand fourneau, lonlère

J’ai un grand fourneau

Où je ne raffine guère

Si j’ai l'âme cuisinière

Je ne complique pas trop

Mais quand je suis pâtissière

Au four avec mes gâteaux

Restons au chaud

Car en plus de ça je t’aime

T’aime, t’aime, t’aime tant

Car en plus de ça, je t’aime

Tout l' temps

Je fais des bouquets, lonlère

Je fais des bouquets

Pas des bouquets de misère

Deux, trois roses à l’air sévère

Raides comme des laquais

Mais de grandes fleurs légères

Des feuillages, des genêts

Et que c’est gai !

Car en plus de ça je t’aime

T’aime, t’aime, t’aime tant

Car en plus de ça, je t’aime

Tout l' temps

Puis j’ai des enfants, lonlère

Puis j’ai des enfants

Que je ne corrige guère

Tâchant, en plus de leur mère

D'être soleil et grand vent

Mais quand au lit, je les serre

Et qu’ils tombent en rêvant

Mon cœur est grand

Car en plus de ça je t’aime

T’aime, t’aime, t’aime tant

Car en plus de ça, je t’aime

Tout l' temps

Il y a des gens, misère

Il y a des gens

Qui ne me connaissant guère

Me trouvent bien singulière

De vivre ainsi calmement

Mais pour toutes leurs manières

Leurs maladies, leurs amants

J’ai pas le temps

Car avec tout ça, on s’aime

S’aime, s’aime, s’aime tant

Car avec tout ça, on s’aime

Tout l' temps

Ik heb een huis, lang

ik heb een huis

Dat ik nauwelijks veeg

Ik heb geen huisvrouwenziel

Ik ben ver van Assepoester

Maar als de lichten open gaan

Terwijl de sneeuw buiten smelt

Hoe goed is het!

Want bovendien hou ik van je

Hou van je, hou van je, hou zo veel van je

Want bovendien hou ik van je

altijd

Ik heb geen tuin, lonlère

Ik heb geen tuin

Maar ik mis het niet veel

Ik heb geen tuinierende ziel

Ik sta 's ochtends niet op

Maar op het stenen balkon

Wanneer je hart het mijne zoekt

Wat zijn we goed!

Want bovendien hou ik van je

Hou van je, hou van je, hou zo veel van je

Want bovendien hou ik van je

altijd

Ik heb een grote kachel, lonlère

Ik heb een grote kachel

Waar ik nauwelijks verfijn

Als ik de zielskok heb

Ik maak het niet te ingewikkeld

Maar als ik een bakker ben

In de oven met mijn taarten

Laten we warm blijven

Want bovendien hou ik van je

Hou van je, hou van je, hou zo veel van je

Want bovendien hou ik van je

altijd

Ik maak boeketten, lonlère

Ik maak boeketten

Geen boeketten van ellende

Twee, drie streng uitziende rozen

Zo stijf als lakeien

Maar grote lichte bloemen

Gebladerte, bezem

En wat vrolijk!

Want bovendien hou ik van je

Hou van je, hou van je, hou zo veel van je

Want bovendien hou ik van je

altijd

Dan heb ik kinderen, lonlère

Dan heb ik kinderen

Wat ik nauwelijks corrigeer

streven, naast hun moeder

Om zonnig en winderig te zijn

Maar als ik in bed lig, houd ik ze stevig vast

En ze vallen aan het dromen

Mijn hart is groot

Want bovendien hou ik van je

Hou van je, hou van je, hou zo veel van je

Want bovendien hou ik van je

altijd

Er zijn mensen, ellende

Er zijn een paar mensen

Wie kent mij bijna niet

Vind mij vrij uniek

Om zo rustig te leven

Maar voor al hun manieren

Hun ziektes, hun minnaars

ik heb de tijd niet

Want met dat alles houden we van elkaar

Hou van elkaar, hou van elkaar, hou zoveel van elkaar

Want met dat alles houden we van elkaar

altijd