Les impedimenta - Anne Sylvestre

«Non, si l'âme sœur était fille unique

Ça serait trop beau, ça serait magique

Ça serait Byzance, bref: on le saurait

Mais, hélas, son arbre généalogique

Ça n’est plus un arbre, c’est une forêt !»

Ainsi se plaignait, un peu nostalgique

Un qui n’avait rien du Petit Poucet

Mais qui découvrait, tremblant de panique

Ce que chacun sait

Trois, un !

On n’est pas tout neuf, on a son barda

On a ses impedimenta

On n’est pas tout neuf, on est tous des ex

On est tous plus ou moins duplex

Pourtant l’aventure était sans égale

Le vrai coup de foudre, fusion totale

Plein de goûts communs, rien qui dépassât

Rencontre karmique en tous points fatale

Que, d’un simple mot, elle fracassa

«Je ne fus -dit-elle- pas une vestale

Et pas mal de monde, dans ma vie, passa

Mais la marguerite a plus d’un pétale

N’oublie jamais ça»

Trois, un !

On n’est pas tout neuf, on a son barda

On a ses impedimenta

On n’est pas tout neuf, on est tous des ex

On est tous plus ou moins duplex

Des plus éloignées jusqu’aux plus récentes

Dans les relations qu’elle lui présente

Il y a tout de qui compte à ses yeux

Des anciens amants, peut-être une amante

Deux ou trois maris, des enfants nombreux

Et sans oublier la liste d’attente:

Un mage, un coiffeur et un persan bleu

Professeurs de chant et de parapente

Et puis Depardieu !

Trois, un !

On n’est pas tout neuf, on a son barda

On a ses impedimenta

On n’est pas tout neuf, on est tous des ex

On est tous plus ou moins duplex

Comme il en voyait trente-six chandelles

Elle dit «Que veux-tu?

J’ai le cœur fidèle

Ils me tiennent chaud, ils sont ma maison

Je ne vivrais pas sans ma parentèle

Mais c’est toi que j’aime sans comparaison»

Voyant qu’il fallait, pour garder la belle

Prendre tout le lot ou le portillon

Il trouva sa place et, rempli de zèle

Chanta sa chanson

Trois, un !

Moi j’ai le cœur neuf, mets-y ton barda

Et je serai ta véranda

Je sors pas de l'œuf, j’ai de bons réflexes

Je veux pas devenir ton ex

On n’est pas tout neuf, on a son barda

On a ses impedimenta

On n’est pas tout neuf, on est tous des ex

On est tous plus ou moins duplex

"Nee, als de zielsverwant enig kind was...

Het zou te mooi zijn, het zou magisch zijn

Het zou Byzantium zijn, kortom: we zouden het weten

Maar helaas, zijn stamboom

Het is niet langer een boom, het is een bos!"

Zo geklaagd, een beetje nostalgisch

Een die niets had van Tom Thumb

Maar wie ontdekte, trillend van paniek

Wat iedereen weet

Drie, een!

We zijn niet gloednieuw, we hebben onze spullen

We hebben zijn belemmering

We zijn niet splinternieuw, we zijn allemaal exen

We zijn allemaal min of meer duplex

Toch was het avontuur ongeëvenaard

Echte liefde op het eerste gezicht, totale fusie

Vol met gemeenschappelijke smaken, niets dat overtrof?

Fatale karmische ontmoeting

Dat, met een enkel woord, ze verbrijzelde

"Ik was niet - zei ze - geen vestal

En veel mensen in mijn leven zijn geslaagd

Maar het madeliefje heeft meer dan één bloemblad

Vergeet dat nooit"

Drie, een!

We zijn niet gloednieuw, we hebben onze spullen

We hebben zijn belemmering

We zijn niet splinternieuw, we zijn allemaal exen

We zijn allemaal min of meer duplex

Van de meest verre naar de meest recente

In de relaties die ze hem presenteert

Er is alles wat belangrijk voor haar is

Voormalige minnaars, misschien een minnaar

Twee of drie echtgenoten, veel kinderen

En vergeet de wachtlijst niet:

Een magiër, een kapper en een blauwe Perzische

Leraren zingen en paragliden

En dan Depardieu!

Drie, een!

We zijn niet gloednieuw, we hebben onze spullen

We hebben zijn belemmering

We zijn niet splinternieuw, we zijn allemaal exen

We zijn allemaal min of meer duplex

Toen hij zesendertig kaarsen zag

Ze zegt: "Wat wil je?

Ik heb een trouw hart

Ze houden me warm, ze zijn mijn thuis

Ik zou niet leven zonder mijn verwanten

Maar ik hou van jou zonder vergelijking"

Zien dat het nodig was, om het mooie te behouden

Neem de hele partij of poort

Hij vond zijn plaats en, vervuld van ijver

zong zijn lied

Drie, een!

Ik heb een nieuw hart, zet je spullen erop

En ik zal je veranda zijn

Ik kom niet uit, ik heb goede reflexen

Ik wil je ex niet zijn

We zijn niet gloednieuw, we hebben onze spullen

We hebben zijn belemmering

We zijn niet splinternieuw, we zijn allemaal exen

We zijn allemaal min of meer duplex