La rose de décembre - Anne Sylvestre

En plein décembre, ce matin

Et sous la neige du jardin

J’ai trouvé une rose

Elle s'était trompée de temps

Et n’avait trouvé que le vent

Meurtrie à peine éclose

Ô rose, rose bien trop frêle

Déjà meurtrie, ma presque belle

Qui vous dressez malgré le froid

Et contre toute vraisemblance

Croyez que le printemps commence

Rose, vous ressemblez à moi

Rose, vous ressemblez à moi

En plein décembre j’ai trouvé

La rose qui me ressemblait

Aux pétales de givre

Non pas la rose d’un été

Non pas la rose d’un bouquet

Et de la joie de vivre

Mais rose, rose pas très belle

Rose à l’espérance fidèle

Au risque d’y perdre le cœur

Vous qui refusez la tempête

Et redressant toujours la tête

Comme moi, niez le malheur

Comme moi, niez le malheur

En plein décembre, je vous ai

Cueillie comme je le pouvais

Et placée dans un verre

Une larme bien oubliée

Du temps où je savais pleurer

A taché ma paupière

Ô rose, rose de courage

Un peu fripée, un peu sauvage

Les jardiniers riront de nous

Tant pis si le froid me démembre

Je fleurirai même en décembre

Et que me comprennent les fous

Et que me comprennent les fous

En plein décembre, ce matin

Et sous la neige du jardin

J’ai trouvé une rose

Une rose

Midden december vanmorgen

En onder de tuinsneeuw

Ik heb een roos gevonden

Ze had de verkeerde tijd

En vond alleen de wind

Gekneusd nauwelijks uitgekomen

Oh roos, veel te broze roos

Al gekneusd, mijn bijna mooie

Wie sta je ondanks de kou

En tegen alle waarschijnlijkheid in

Geloof dat de lente begint

Roos, je lijkt op mij

Roos, je lijkt op mij

Midden december vond ik

De roos die op mij leek

Met bloemblaadjes van vorst

Niet de roos van een zomer

Niet de roos van een boeket

En de vreugde van het leven

Maar roos, roos niet erg mooi

Roos van trouwe hoop

Met het risico je hart te verliezen

Jij die de storm weigert

En nog steeds haar hoofd opheffend

Zoals ik, ontken ongeluk

Zoals ik, ontken ongeluk

Half december heb ik jou

Opgehaald zoals ik kon

En in een glas geplaatst

Een goed vergeten traan

Toen ik wist hoe ik moest huilen

Bevlekt mijn ooglid

O roos, roos van moed

Een beetje verfrommeld, een beetje wild

De tuinmannen zullen ons uitlachen

Jammer als de kou me in stukken snijdt

Ik zal zelfs in december bloeien

En laat de dwazen mij begrijpen

En laat de dwazen mij begrijpen

Midden december vanmorgen

En onder de tuinsneeuw

Ik heb een roos gevonden

een roos