La romanée conti - Anne Sylvestre

J’ai bu, et je m’en vante

Des cent et des cinquante

Bouteilles du meilleur

Que Bordeaux me pardonne

J’appartiens au Bourgogne

En lui, cuve mon cœur

J’en ai connu de braves

De tendres, de charmeurs

J’en ai connu de graves

De couronnés, de tout en fleurs

Mais je voudrais pas crever

Avant d' l’avoir goûtée

Ah !

Sûr que j' voudrais pas mourir

Avant d’avoir vu ses rubis

Couler dedans mon verre

C’est ma seule prière

Ah !

Laissez-moi boire à genoux

La reine des vins de chez nous

La Romanée, la Romanée, la Romanée-Conti

La Romanée, la Romanée, la Romanée-Conti

Sa splendeur est si grande

Qu’elle est une légende

Bien plus qu’une boisson

Boire par ouï-dire

Est un supplice pire

Que la pire prison

Que ceux qui la récoltent

Dans leurs caveaux secrets

Comprennent ma révolte

Je doute, enfin, qu’elle soit vraie

Et j' voudrais pas crever

Avant d' l’avoir goûtée

Ah !

Sûr, qu' j’arrêterai pas mon cœur

Avant d’avoir senti ses fleurs

Me réjouir la tête

Non, c’est vraiment trop bête

D’avoir préparé mon palais

Pour qu’elle n’y vienne jamais

La Romanée, la Romanée, la Romanée-Conti

La Romanée, la Romanée, la Romanée-Conti

Il serait malhonnête

De prétendre que cette

Chanson ne vise pas

À provoquer un geste

En ma faveur, du reste

Pour en boire avec moi

Je jure sur mon âme

Qu’il faudra bien m’aimer

Je serai monogame

Pour ne pas devoir partager

Et j' voudrais pas crever

Avant d' l’avoir goûtée

Ah, non !

J' finirai pas mes jours

Sans avoir senti son velours

Me réjouir la gorge

Si on vous interroge

Dites que je veux bien ramper

Pour la plus petite lampée

De Romanée, de Romanée, de Romanée-Conti

De Romanée, de Romanée, de Romanée-Conti

Ik heb gedronken en ik schep er over op

Honderden en vijftigers

Flessen van het beste

Moge Bordeaux me vergeven

Ik behoor tot Bourgondië

In hem zinken mijn hart

Ik heb dapperen gekend

Teder, charmant

Ik heb serieuze gehad

Van gekroond, van alle bloemen

Maar ik zou niet sterven

Voordat je het proeft

Ah!

Natuurlijk zou ik niet dood willen

Voordat ik zijn robijnen zag

Schenk in mijn glas

Het is mijn enige gebed

Ah!

Laat me op mijn knieën drinken

De koningin van de lokale wijnen

Romanee, Romanee, Romanee-Conti

Romanee, Romanee, Romanee-Conti

Zijn pracht is zo groot

dat ze een legende is

Veel meer dan een drankje

drinken van horen zeggen

Is een ergere marteling

Dan de ergste gevangenis

Dat degenen die het oogsten

In hun geheime kluizen

Begrijp mijn opstand

Ik betwijfel, nou ja, dat het waar is

En ik wil niet dood

Voordat je het proeft

Ah!

Natuurlijk, ik zal mijn hart niet stoppen

Voordat je zijn bloemen ruikt

Maak mijn hoofd blij

Nee, het is echt te dom

Om mijn smaakpapillen klaar te maken

Zodat ze nooit komt

Romanee, Romanee, Romanee-Conti

Romanee, Romanee, Romanee-Conti

Het zou oneerlijk zijn

Om te doen alsof dit

Lied niet richten

Om een ​​beweging te veroorzaken

In mijn voordeel echter

Om met mij te drinken

Ik zweer het op mijn ziel

Dat je van me moet houden

Ik zal monogaam zijn

Om niet te hoeven delen

En ik wil niet dood

Voordat je het proeft

Oh nee !

Ik zal mijn dagen niet beëindigen

Zonder het fluweel te hebben gevoeld

Geniet van mijn keel

Als je wordt gevraagd

Zeg dat ik wil kruipen

Voor het kleinste slokje

Van Romanée, van Romanée, van Romanée-Conti

Van Romanée, van Romanée, van Romanée-Conti