La poche du devant - Anne Sylvestre

Cherchant son bonheur

Un grand producteur

Vit que sous les projecteurs

Sans se faire prier

Devant la télé

On aimait se déballer

Il dit «Ma formule

À coup sûr plaira

Car le ridicule

Ne les effraie pas

Et sans artifice

Une fois par mois

Il faut que l’on puisse

Se plaindre de soi»

Nos petits travers

Ils sont par derrière

Dans la poche revolver

Tandis que les grands

De tous les autres gens

Sont dans la poche du d’vant

On vit sans façon

À son émission

Se presser des laiderons

Tous les bas-du-cul

Tous les nez tordus

Les bancals et les bossus

Sans aucune honte

Venus s’exhiber

Devant des grands pontes

De la faculté

D’effroyables trognes

Des corps rabougris

Plaignaient sans vergogne

Les défauts d’autrui

Nos petits travers

Ils sont par derrière

Dans la poche revolver

Tandis que les grands

De tous les autres gens

Sont dans la poche du d’vant

On vit des tonneaux

De deux cents kilos

Dénoncer des haricots

Puis des maigrelets

Trouver plus que laid

D’arborer cuisse ou mollet

On vit les filasses

Plaindre les rouquins

Les châtains fadasses

Critiquer les bruns

D'énormes babines

Vouer sans merci

Les lèvres mutines

À la chirurgie

Nos petits travers

Ils sont par derrière

Dans la poche revolver

Tandis que les grands

De tous les autres gens

Sont dans la poche du d’vant

Et finalement

Chacun se trouvant

Tout à fait satisfaisant

Se tourna sur l’heure

Vers le producteur

Remarquant pour son malheur

Son nez en trompette

Ses yeux divergents

Son cou de belette

Et ses pieds trop grands

D’horribles sourires

Des airs goguenards

Semblaient tous lui dire

«Alors mon gaillard???»

Nos petits travers

Ils sont par derrière

Dans la poche revolver

Tandis que les grands

De tous les autres gens

Sont dans la poche du d’vant

Op zoek naar zijn geluk

Een geweldige producer

Leef alleen in de schijnwerpers

Zonder te worden gevraagd

Voor de tv

We vonden het leuk om uit te pakken

Hij zegt "Mijn formule

Zal zeker behagen

Omdat het belachelijke

Maak ze niet bang

En zonder kunstgrepen

Eens per maand

We moeten kunnen

Klagen over jezelf"

Onze kleine eigenaardigheden

Ze lopen achter

In de achterzak

Terwijl de groten

Van alle andere mensen

Zijn in de voorzak

We leven zonder manier

Op zijn show

Schiet op lelijk

Alle kousen

Allemaal kromme neuzen

De wiebelen en de gebochelden

Zonder enige schaamte

Kwam om te pronken

Voor de grote schoten

Van de faculteit

Vreselijke gezichten

achtergebleven lichamen

Schaamteloos geklaagd

De fouten van anderen

Onze kleine eigenaardigheden

Ze lopen achter

In de achterzak

Terwijl de groten

Van alle andere mensen

Zijn in de voorzak

We leven vaten

tweehonderd pond

Bonen aan de kaak stellen

dan mager

Vind meer dan lelijk

Om dij of kuit te sporten

We leven op sleeptouw

jammer van de roodharigen

De zachte kastanjes

Bekritiseer de Browns

Enorme karbonades

Gelofte zonder genade

De ondeugende lippen

bij operatie

Onze kleine eigenaardigheden

Ze lopen achter

In de achterzak

Terwijl de groten

Van alle andere mensen

Zijn in de voorzak

En tenslotte

Elk wezen is

best bevredigend

Tijd aangezet

Naar de producent

Opmerken voor zijn ongeluk

Zijn trompetneus

Zijn divergerende ogen

Haar wezelnek

En zijn voeten te groot

vreselijke glimlach

spottende deuntjes

Alles leek hem te vertellen

"Dus mijn man???"

Onze kleine eigenaardigheden

Ze lopen achter

In de achterzak

Terwijl de groten

Van alle andere mensen

Zijn in de voorzak