La louve et l'afghane - Anne Sylvestre

Une louve efflanquée, cloutée, plutôt zonarde

Et par certains côtés rappelant la renarde

Une louve cherchant l’aventure en un bar

Vit une chienne afghane entrée là, par hasard

La belle était soyeuse et parfumée Chanel

Vêtue de soie légère et de vison pastel

Cette aisance dorée que fortune vous donne

Était comme étalée sur toute sa personne

Ah !

Dites-moi, la belle afghane

D’où vous est tombée cette manne

Il semble que vous ayez tout?

Elle répond «Que prenez-vous ?»

Et l’afghane commande et l’autre l’accompagne

Et vidant force coupes du meilleur champagne

On se raconte un peu, on compare son sort

Mais comment pouvez-vous, dit celle cousue d’or

Pouvez-vous supporter cette vie de bohème

Où le premier venu est celui qui vous aime

Celui qui payera peut-être le loyer

Et la maigre entrecôte et le collant filé?

Mais dites-moi, ma belle afghane

À moi qui suis vraiment profane

Comment faire pour obtenir

Ce qu'à mes yeux faites reluire?

Presque rien: cuisiner, faire un peu de ménage

Élever des enfants, s’assurer qu’ils sont sages

Être aimable toujours, amoureuse parfois

Mais jalouse jamais, en échange de quoi

On a tout ce qu’il faut pour être longtemps belle

Massages, thalasso et dessous de dentelles

Caresses le dimanche et pas les autres jours

Et puis si l’on insiste, quelques mots d’amour

C’est merveilleux, ma belle afghane

Je suivrai votre caravane !

Mais quel est ce regard inquiet

Sur la montre à votre poignet?

Eh bien, je regardais — quoi donc?

— s'il était l’heure

D’y aller — quoi déjà?

— eh bien oui, je demeure

Assez loin et s’il était rentré?

— rentré, qui?

— Peu importe — ah non, je veux savoir — mon mari

— L'anneau que vous portez à ce point vous enchaîne?

— Pas vraiment, pas toujours, voyez je me promène

— Oh !

Oui promenez-vous, j’ai compris la leçon

Pour moi je me sens libre, avec mon vieux blouson

Rentrez chez vous, la belle afghane

Moi, je préfère ma cabane

Et sans rester dans le décor

Louve s’enfuit et court encore

Louve s’enfuit et court encore

Een slungelige, bezaaide, nogal zonard wolf

En in sommige opzichten doet denken aan de vixen

Een wolf op zoek naar avontuur in een bar

Zag daar toevallig een Afghaanse teef binnenkomen

Schoonheid was zijdezacht en de geur van Chanel

Gekleed in lichte zijde en pastel nerts

Dit gouden gemak dat fortuin je geeft

Was als het ware over haar heen gesmeerd

Ah!

Vertel me, Afghaanse schoonheid

Waar kwam dit manna vandaan?

Het lijkt erop dat je alles hebt?

Ze antwoordt: "Wat neem je?"

En de Afghaanse commando's en de ander vergezelt haar

En vele glazen van de beste champagne leegdrinken

We vertellen elkaar een beetje, we vergelijken ons lot

Maar hoe kun je, zei degene die met goud is genaaid?

Kun je dit bohemien leven aan?

Waar de eerste komt degene is die van je houdt

Degene die de huur zou kunnen betalen

En de magere ribsteak en de gesponnen plakkerige?

Maar vertel me, mijn mooie Afghaan

Voor mij die echt godslasterlijk is

Hoe krijg je

Wat voor mijn ogen laat het schijnen?

Bijna niets: koken, schoonmaken

Kinderen opvoeden, ervoor zorgen dat ze goed zijn

Wees altijd aardig, heb soms lief

Maar nooit jaloers, in ruil voor wat

We hebben alles wat je nodig hebt om lang mooi te zijn

Massages, thalasso en kanten lingerie

Knuffels op zondag en niet op andere dagen

En als we erop aandringen, enkele woorden van liefde

Het is geweldig, mijn mooie Afghaan

Ik volg je caravan!

Maar wat is die bezorgde blik?

Op het horloge om je pols?

Nou, ik was op zoek - en wat?

- als het tijd was

Om te gaan - wat nu?

- nou ja, ik blijf

Ver genoeg en als hij was teruggekeerd?

- terug, wie?

— Laat maar — oh nee, ik wil het weten — mijn man

'De ring die je zo vaak draagt, bindt je?'

"Niet echt, niet altijd, zie ik loop rond

- Oh !

Ja maak een wandeling, ik heb de les geleerd

Voor mij voel ik me vrij, met mijn oude jas

Ga naar huis, mooie Afghaan

Ik, ik heb liever mijn hut

En zonder op de achtergrond te blijven

Wolf rent weg en rent weer

Wolf rent weg en rent weer