Je cherche mon chemin - Anne Sylvestre

On se connaît un peu, j’espère

On s’est déjà souri beaucoup

Le chemin qu’il nous reste à faire

A pris des airs de rendez-vous

Et ça pourrait sembler tout rose

Un peu trop facile, je sais

À tant chanter de belles choses

Un peu de plus, on y croirait

Mais moi, je ne sais pas

Je ne sais pas

J’avance et je me bats

Mais moi, je ne sais rien

Je ne sais rien

Je cherche mon chemin

On pourrait mener sans encombre

Une belle histoire d’amour

En gommant en douce les ombres

En ne gardant que les contours

Je vous dirais «Laissez-vous faire

J’ai tout compris, c’est comme ça»

Sans dire que je désespère

De n’y rien comprendre parfois

Mais moi, je ne sais pas

Je ne sais pas

J’avance et je me bats

Mais moi, je ne sais rien

Je ne sais rien

Je cherche mon chemin

Je pourrais aussi faire accroire

Que je ne chante que pour vous

Ça serait bien peu de mémoire

Que de nier ce plaisir fou

Que je prends en pleine lumière

Et même sans me détourner

L’amitié que je donne entière

M’est au centuple renvoyée

Mais moi, je ne sais pas

Je ne sais pas

J’avance et je me bats

Mais moi, je ne sais rien

Je ne sais rien

Je cherche mon chemin

On veut nouer des habitudes

Mais à se battre dans son coin

On prend un pli de solitude

On embroussaille son chemin

C’est avec vous que je suis forte

Et je vous reviendrai toujours

Mais quand j’aurai passé la porte

Laissez-moi douter à mon tour

Car moi, je ne sais pas

Je ne sais pas

J’avance et je me bats

Car moi, je ne sais rien

Je ne sais rien

Je cherche mon chemin

We kennen elkaar een beetje, hoop ik

We hebben al veel gelachen

De weg die we nog moeten gaan

Het leek op een date

En het lijkt misschien allemaal rooskleurig

Een beetje te gemakkelijk, ik weet het

Zoveel mooie dingen zingen

Een beetje meer, zou je geloven

Maar ik weet het niet

ik weet het niet

Ik stap naar voren en ik vecht

Maar ik weet niets

Ik weet niets

Ik zoek mijn weg

We zouden zonder problemen kunnen leiden

Een mooi liefdesverhaal

De schaduwen voorzichtig wissen

Alleen de contouren behouden

Ik zou je zeggen "Laat het gaan"

Ik begreep alles, zo is het"

Zonder te zeggen dat ik wanhoop

Soms niets begrijpen

Maar ik weet het niet

ik weet het niet

Ik stap naar voren en ik vecht

Maar ik weet niets

Ik weet niets

Ik zoek mijn weg

Ik zou ook kunnen doen alsof

Dat ik alleen voor jou zing

Dat zou heel weinig geheugen zijn

Dan dit gekke plezier te ontkennen

Dat ik in het volle licht neem

En zelfs zonder weg te draaien

De vriendschap die ik heel geef

Honderdvoudig naar mij teruggekeerd

Maar ik weet het niet

ik weet het niet

Ik stap naar voren en ik vecht

Maar ik weet niets

Ik weet niets

Ik zoek mijn weg

We willen gewoontes vormen

Maar om in zijn hoek te vechten

We nemen een vouw van eenzaamheid

We modderen onze weg

Het is met jou dat ik sterk ben

En ik kom altijd bij je terug

Maar als ik door de deur loop

Laat me aan mezelf twijfelen

Want ik weet het niet

ik weet het niet

Ik stap naar voren en ik vecht

Omdat ik van niets weet

Ik weet niets

Ik zoek mijn weg