Allez y doux - Anne Sylvestre

J’habitais la banlieue du cœur

Maintenant, je squatte en plein centre

Mais j’ai toujours la peur au ventre

Tant votre sourire est moqueur

J’ai cheminé en franc-tireur

Sans provisions et sans boussole

Parfois, une main qui console

Des bras pour conjurer la peur

Le chemin qui menait vers vous

N'était pas signalé du tout

Quand je tombais sur les cailloux

Où étiez-vous?

Mais si vous me cherchez des poux

Allez-y doux

Parfois, je n’aime pas beaucoup

Vos yeux jaloux

Allez-y doux

Allez-y doux

Sachant pas vraiment où j’allais

Je dispensais mes sortilèges

Avec les mots, faisais des pièges

Et tissais ma toile en secret

Un jour que je n’y croyais plus

Vous êtes venu vous y prendre

Et les pièges se sont faits tendres

La toile n’a plus rien tenu

Mais vous aviez mis un temps fou

Quand je ne parlais qu’aux hiboux

Dans les forêts pleines de loups

Où couriez-vous?

Mais si vous me cherchez des poux

Allez-y doux

Parfois, je n’aime pas beaucoup

Vos yeux jaloux

Allez-y doux

Vous, allez-y doux

Quand vous venez à mon terrier

Pour y déballer mes trouvailles

Il n’y a vraiment rien qui vaille

Qu’en rêve vous vous torturiez

J’ai passé l'épreuve du feu

Celui qui filtre à vos paupières

Et j’ai brûlé mes éphémères

C’est votre chaleur que je veux

Vous me faites des plans de fou

Mais quand je vous cherchais partout

Aux moustaches de quel matou

Vous frottiez-vous?

Moi, si je vous cherchais des poux

J’irais très doux

Même si vous aimez beaucoup

Mes yeux jaloux

J’irais très doux

Doux, j’irais très doux

Et si nous nous cherchons des poux

Allons-y doux

Bien que nous aimions peu ou prou

Les yeux jaloux

Allons-y doux

Nous, allons-y doux

Ik woonde in de buitenwijk van het hart

Nu hurk ik midden in het midden

Maar ik heb nog steeds angst in mijn maag

Je lach is zo spottend

Ik liep als een buitenbeentje

Zonder voorraden en zonder kompas

Soms een troostende hand

Armen om angst af te weren

Het pad dat naar jou leidde

Werd helemaal niet gemeld

Toen ik op de rotsen viel

Waar was je?

Maar als je luizen op mij zoekt

Rustig aan

Soms hou ik niet zo van

Je jaloerse ogen

Rustig aan

Rustig aan

Niet echt wetend waar ik heen ging

Ik was mijn spreuken aan het uitspreken

Met de woorden, ik maakte vallen

En weefde mijn web in het geheim

Op een dag kon ik het niet meer geloven

Je kwam ervoor

En de strikken werden zacht gemaakt

Het canvas hield geen stand

Maar je had een eeuwigheid geduurd

Toen ik alleen met uilen sprak

In bossen vol wolven

Waar was je aan het rennen?

Maar als je luizen op mij zoekt

Rustig aan

Soms hou ik niet zo van

Je jaloerse ogen

Rustig aan

Jij, doe rustig aan

Wanneer je naar mijn hol komt

Om mijn vondsten uit te pakken

Er is echt niets waard

Dat je jezelf in dromen martelt

Ik heb de vuurproef doorstaan

Degene die naar je oogleden filtert

En ik verbrandde mijn efemere

Het is jouw warmte die ik wil

Je maakt gekke plannen voor me

Maar toen ik je overal zocht

Met de snorharen van wat voor kater

Heb je jezelf gewreven?

Ik, als ik op zoek was naar jou luizen

Ik zou heel zachtaardig gaan

Ook als je heel veel van houdt

Mijn jaloerse ogen

Ik zou heel zachtaardig gaan

Lief, ik ga heel lief

En als we luizen zoeken

laten we gaan lief

Hoewel we het een beetje leuk vinden

jaloerse ogen

laten we gaan lief

Wij, laten we het rustig aan doen