Angel of the Golden Fountain - Sopor Aeternus & The Ensemble Of Shadows

Fühl' ich mich einsam und allein,

Nehm' ich ein Glas und Pinkel hinein,

Und führ' ich es dann zu meinen Lippen hin,

Weiß ich, dass ich niemals alleine bin.

Schönheit kommt wahrlich stets von Innen her,

Darum in ein Glas ich meine Blase entteer,

Und ist mein Geschmeide auch dem Silber angetraut,

So spür ich dies Gold doch so gern auf meiner Haut…

Merkt auf, ich bin reich, eine Feenkönigin,

Trag' ich doch einen unermesslichen Schatz in mir drin;

Ob taugleich am Morgen als Labsal abends spät,

Ja, Tröpfchen für Tröpfchen ist hier alles Qualität.

Ach, fühl' ich mich mal einsam und ganz fürchterlich allein,

Ja, dann nehm ich mir ein Glas und pinkel flugs hinein,

Und führ' ich es dann noch huldvoll zu den Lippen hin,

Ja, dann weiß ich ganz genau, dass ich nie allein bin.

Bisweilen bernsteinfarben und dann wieder kristallklar,

Ach, mein himmlischer Urin ist mir Ambrosia,

Funkelnd wie ein Wunderwerk im ersten Sonnenlicht,

Sein warmer Glanz, ein Engelschauch, auf Körper und Gesicht.

Sieh', mein kugelrunder Wattebausch, wie er flauschig weich in das Perlenreich

taucht;

Und herzt Du den Zauber zu nächtlicher Stund sind Wunden bald fort,

und Du fühlst Dich gesund.

Ach fühl' ich mich mal einsam und allein, dann nehm' ich mir ein Glas und

Pinkel hinein,

Und führ' ich es dann zu meinen Lippen hin, dann weiß ich ganz genau,

dass ich niemals alleine bin.

Ik voel me eenzaam en alleen

Ik pak een glas en plas erin

En dan breng ik het naar mijn lippen

Ik weet dat ik nooit alleen ben

Schoonheid komt altijd van binnenuit

Daarom doe ik mijn blaas in een glas,

En als mijn juwelen ook met zilver zijn getrouwd,

Zo voel ik dit goud graag op mijn huid...

Merk op dat ik rijk ben, een feeënkoningin,

Ik draag een onmetelijke schat in mij;

Hoewel dauw in de ochtend als verfrissing laat in de avond,

Ja, druppel voor druppel is hier alles kwaliteit.

Oh, ik voel me eenzaam en vreselijk alleen,

Ja, dan pak ik een glas en plas erin,

En dan breng ik het genadig naar mijn lippen,

Ja, dan weet ik heel goed dat ik nooit alleen ben.

Soms barnsteen en dan weer kristalhelder,

Ach, mijn hemelse urine is ambrozijn voor mij,

Sprankelend als een wonder in het eerste zonlicht,

Zijn warme gloed, de adem van een engel, op lichaam en gezicht.

Kijk, mijn ronde bolletje watten, hoe zacht en pluizig het is in het koninkrijk van parels

duiken;

En als je 's nachts van de magie houdt, zullen wonden snel weg zijn,

en je voelt je gezond.

Oh, ik voel me eenzaam en alleen, dan neem ik een glas en

plas erin,

En als ik het dan naar mijn lippen breng, dan weet ik het precies

Dat ik nooit alleen ben