Я с детства склонен к перемене мест - Андрей Макаревич

Я с детства склонен к перемене мест:

Я путаю прощанье и прощенье,

Мне дорог в путешествии отъезд,

Всегда с трудом дается возвращенье —

В том нет моей вины,

Таков мой крест:

Всю жизнь менять

свое расположенье,

Прощать.

Прощаться.

Снова быть в движенье…

Я с детства склонен к перемене мест.

И где-то, на последнем берегу

Я путь окончу — в этом нет сомненья.

И вряд ли я простить себе смогу,

Что больше невозможно возвращенье.

Но буду благодарен я судьбе

За то, что выбрал путь порою ранней,

И в том пути я верен был себе,

И в сердце жив костер воспоминаний.

Я с детства склонен к перемене мест…

Van kinds af aan ben ik geneigd om van plaats te veranderen:

Ik verwar vaarwel en vergeving

Vertrek is mij dierbaar op reis,

Het is altijd moeilijk om terug te keren -

Het is niet mijn schuld

Dit is mijn kruis:

Verander al het leven

uw locatie,

Vergeven.

Afscheid nemen.

Om weer in beweging te zijn...

Van kinds af aan ben ik geneigd om van plaats te veranderen.

En ergens, op de laatste oever

Ik zal de reis afmaken - daar bestaat geen twijfel over.

En het is onwaarschijnlijk dat ik mezelf kan vergeven,

Dat retourneren niet meer mogelijk is.

Maar ik zal het lot dankbaar zijn

Voor het kiezen van het pad soms vroeg,

En op die manier was ik trouw aan mezelf,

En het vuur van herinneringen leeft in het hart.

Van kinds af aan ben ik geneigd om van plaats te veranderen ...