Маленькие герои - Андрей Макаревич

Мы старания утроим, построение устроим,

И пройдем железным строем накануне перед боем.

Пусть не кажется порою, что сражаться будет просто —

Мы отважные герои очень маленького роста.

Мы отважные герои очень маленького роста.

А враги — гора горою, мимо нас глядят устало.

Они вовсе не герои, но огромные, как скалы.

И холодные как льдины, не воюют, а скучают.

Мы бы всех их победили, только нас не замечают.

Просто нас не замечают из-за разницы в размерах,

И поэтому прощают, очень маленьких, но смелых

We gaan onze inspanningen verdrievoudigen, we regelen de bouw,

En de dag voor de slag zullen we in ijzeren formatie passeren.

Laat het soms niet lijken dat het gemakkelijk zal zijn om te vechten -

We zijn dappere helden van zeer kleine gestalte.

We zijn dappere helden van zeer kleine gestalte.

En de vijanden zijn een berg, ze kijken vermoeid langs ons heen.

Het zijn helemaal geen helden, maar enorm als rotsen.

En koud als ijsschotsen vechten ze niet, maar vervelen ze zich.

We zouden ze allemaal hebben verslagen, alleen merken ze ons niet op.

Ze merken ons gewoon niet op vanwege het verschil in grootte,

En daarom vergeven ze, heel klein, maar dapper