Отчего так жесток свет? - Андрей Макаревич

Отчего так жесток свет?

Ничего-то у нас нет,

Все, что было — силком отняли,

Что осталось — тайком пропили.

Нету бога у нас — раз,

Нету веры в слова — два.

Нету силы начать заново,

Нету воли бежать за море.

Всем целковый, а нам грош,

Всем по ложке, а нам нож,

Рассчитались, да вновь заняли,

Разбежались, да вновь замерли.

Никогда не порвут пут,

Поведут как солдат — в ряд

По дорожке не хоженой,

По тропинке не топтанной.

Waarom is de wereld zo wreed?

We hebben niets

Alles wat was - werd met geweld genomen,

Wat er nog over was, was stiekem gedronken.

We hebben geen god - eens,

Ik heb geen vertrouwen in woorden - twee.

Ik heb de kracht niet om opnieuw te beginnen

Ik heb geen zin om over zee te rennen.

Een roebel voor iedereen, maar een cent voor ons,

Iedereen heeft een lepel, en wij hebben een mes,

We betaalden uit, maar namen het opnieuw,

Ze vluchtten, maar bevroor opnieuw.

Breek nooit de ketenen

Ze zullen leiden als een soldaat - op een rij

Op het pad niet bewandeld,

Het pad wordt niet betreden.