Не плачь, мой друг, не плачь - Андрей Макаревич

-Не плачь, мой друг, не плачь-

Пусть горе и печаль

Церковной свечкой тают,

Последнее «прости»,

Последнее «прощай».

Не плачь, мой друг, не плачь —

Никто не умирает,

И не они, а мы

От них уходим в даль.

От них уходим вдаль.

Пусть Бог нам положил

До времени разлуку,

Но если ты упал

И враг занес клинок,

Они помогут встать

И остановят руку

Разящего врага,

И взгляд их будет строг.

И взгляд их будет строг.

А время промелькнет

Так суетно, так странно,

Последнее «прощай»,

Последнее «прости».

Придет и наш черед

Безмолвно, неустанно

Глядеть идущим вслед

И их хранить в пути.

И их хранить в пути.

-Niet huilen, mijn vriend, niet huilen-

Moge verdriet en verdriet

Ze smelten met een kerkkaars,

De laatste "Het spijt me"

Laatste afscheid.

Huil niet, mijn vriend, huil niet -

Niemand sterft

En niet zij, maar wij

We gaan bij hen vandaan.

We gaan bij hen vandaan.

Moge God ons geven

Tot het moment van afscheid

Maar als je viel?

En de vijand hief het mes op,

Ze helpen je opstaan.

En stop de hand

verpletterende vijand,

En hun blik zal streng zijn.

En hun blik zal streng zijn.

En de tijd vliegt voorbij

Zo ijdel, zo vreemd

laatste vaarwel

Het laatste "sorry".

Onze beurt zal komen

Stil, meedogenloos

Kijken naar degenen die volgen

En houd ze onderweg.

En houd ze onderweg.