Нас еще не согнули годы - Андрей Макаревич

Нас еще не согнули годы,

Мы бесстрашно глядим вперед.

Только даже прогноз погоды

Нам все чаще и чаще врет.

С детских лет мы обучены этому,

И спокойствие — хоть куды.

Мы привыкшие и поэтому,

Вроде, нету большой беды.

Но трудно разобраться

Где ясно, где туман

В потоке информации

С поправкой на обман.

Поверив, оказаться

Обманутым опять,

Чтоб после не сорваться

И тоже не соврать.

И тоже не соврать.

Мы, как будто, расстались с болью,

Вроде, каждый обут и сыт.

Но мы все, как в дурном бесконечном застолье,

Где даже повод забыт.

И каждый проходит по кругу,

И всем подливают вина,

И мы все что-то врем и себе и друг другу,

А наша ли в том вина?

Ведь трудно разобраться,

Где ясно, где туман,

В потоке информации

С поправкой на обман.

Поверив, оказаться

Обманутым опять,

Чтоб после не сорваться

И тоже не соврать.

И тоже не соврать.

И вот опять киваю, не веря, я, —

Каждый терпит на свой манер.

Так одно большое неверие

Губит тысячу робких вер.

И за этим даже не помнится,

То, каким был намечен путь.

Все забыто и лишь бессонница

Не дает по ночам уснуть.

Ведь трудно разобраться,

Где ясно, где туман,

В потоке информации

С поправкой на обман.

Поверив, оказаться

Обманутым опять,

Чтоб после не сорваться

И тоже не соврать.

И тоже не соврать.

Заодно.

We zijn nog niet door de jaren heen gebogen,

We kijken onbevreesd vooruit.

Zelfs de weersvoorspelling

We liegen steeds vaker.

Van kinds af aan zijn we hierin getraind,

En vrede - tenminste waar.

We zijn gewend en daarom

Het lijkt niet alsof er een groot probleem is.

Maar het is moeilijk om erachter te komen

Waar is helder, waar is mist

In de stroom van informatie

Aangepast voor bedrog.

Geloven te zijn

Opnieuw bedrogen

Om daarna niet te breken

En lieg ook niet.

En lieg ook niet.

We, alsof we afscheid namen van de pijn,

Het lijkt erop dat iedereen geschoeid en goed gevoed is.

Maar we zijn allemaal, als in een slecht eindeloos feest,

Waar zelfs de gelegenheid wordt vergeten.

En iedereen draait rondjes

En aan iedereen wordt wijn toegevoegd,

En we liegen allemaal tegen onszelf en tegen elkaar,

En is het onze schuld?

Omdat het moeilijk is om erachter te komen

Waar is helder, waar is mist,

In de stroom van informatie

Aangepast voor bedrog.

Geloven te zijn

Opnieuw bedrogen

Om daarna niet te breken

En lieg ook niet.

En lieg ook niet.

En hier weer knik ik, niet gelovend, ik, -

Iedereen lijdt op zijn eigen manier.

Dus één groot ongeloof

Vernietigt duizend timide geloven.

En hierachter weet ik het niet eens meer

De manier waarop het pad was aangelegd.

Alles is vergeten en alleen slapeloosheid

Laat je 's nachts niet slapen.

Omdat het moeilijk is om erachter te komen

Waar is helder, waar is mist,

In de stroom van informatie

Aangepast voor bedrog.

Geloven te zijn

Opnieuw bedrogen

Om daarna niet te breken

En lieg ook niet.

En lieg ook niet.

Tegelijkertijd.