Tuirse Mo Chroi - Altan

Tuirse mo chroí ar a phósadh

'S ar bhuachaillí óige an tsaiol

Nár bhfearr daoife cailín deas leofa

Na bean a mbeadh puntaí léi

Oíche mhór fhada bheith dúcaí

Nár dheas a bheith ag súgradh léi

B’faras a chaillteach bhíos srannfaí

Is ag tarraingt an phlaincéad léi

Nuair a théim go tí faire ná tórraimh

'Sé d’fiafras an óig bhean díom

'Chormaic a bhfuil tú do phósadh

Nó nach n’aithníonn tú an óig fhear groí

'Sé duirt se 'gus deirim féin leofa

Go minic go mór faraor

'S an mhéid acu 'tá gan pósadh

Gur acu 'tá spóirt a' tsaiol

Ó rachaidh mé scilleadh 's a chaitheadh

Go Baile na hiarr fhad siar

'S bhéarfaidh mé 'n ruaig sin go hÁrainn

'S ar and ainnir chráidh mo chroí

Dár a leoga mar rinneadh mo phósadh

Ní mó ná gur cealgadh mo chroí

'S rachaidh mé arís na Róimhe

Go bhfaigh mé cead pósta arís

I’m tired to my heart of marriage

And of the young men of this world

They’d be better off with a nice girl

Than a woman who had money

To stay awake the whole long night

Wouldn’t it be fine to be sporting with her

Instead of the old woman who snores

And pulls the blanket to her

When I go to a wake-house or funeral

All the young women ask me

Cormac, are you getting married

Or do you see that youth is wearing away?

I said to them and I still say

That I do indeed see it, alas

And those who aren’t married

Have all the fun in life

I will go complaining and chattering

To far in the west

I’ll take a trip to Aron

To the young woman who has tormented my heart

By the book, if my marriage has been made

It’s not that my heart has been bound

And I’ll go off to Rome

To get permission to marry again

Mijn hart is moe van zijn huwelijk

Het leven is op de jongens van de jeugd

Ze hadden geen voorkeur voor een aardig meisje

De vrouw met ponden

Lange nacht om hertogen te zijn

Was het niet leuk om met haar te spelen

Snurken was tijdverspilling

Ze trekt met haar aan de deken

Als ik naar een wachthuis ga dan naar een begrafenis

De jongedame vroeg me

'Cormac jij bent je huwelijk'

Of herken de jonge man niet

zei hij en ik heb het ze zelf verteld

Vaak erg verdrietig

De meesten van hen zijn ongehuwd

Dat ze 'sport hebben in het leven'

Oh ik zal vaardigheid en cast

Naar Baile na hiar far west

En ik zal die achtervolging naar Aran . brengen

En op de ainnir van het verdriet van mijn hart

Natuurlijk ben ik getrouwd

Mijn hart was bijna op

En ik ga weer naar Rome

Mag ik opnieuw trouwen

Ik ben moe van mijn huwelijk

En van de jonge mannen van deze wereld

Ze zouden beter af zijn met een leuke meid

Dan een vrouw die geld had

Om de hele nacht wakker te blijven

Zou het niet fijn zijn om met haar te sporten?

In plaats van de oude vrouw die snurkt

En trekt de deken naar haar toe

Als ik naar een wake-house of begrafenis ga

Alle jonge vrouwen vragen het mij

Cormac, ga je trouwen?

Of zie je dat de jeugd verslijt?

Ik zei tegen hen en ik zeg nog steeds:

Dat ik het inderdaad zie, helaas

En degenen die niet getrouwd zijn

Veel plezier in het leven

Ik ga klagen en kletsen

Te ver in het westen

Ik ga op reis naar Aron

Aan de jonge vrouw die mijn hart heeft gekweld

Volgens het boekje, als mijn huwelijk is voltrokken

Het is niet dat mijn hart is gebonden

En ik ga naar Rome

Om toestemming te krijgen om opnieuw te trouwen