Врата Зимы - Alkonost

За семью морями князь могучий жил,

Крепче всех богатств дочь свою любил,

Но явилась смерть к ней в нежданный час -

Вянет юный цвет у отрады глаз.

Вышел в поле князь, в ночь у Врат Зимы,

И взывал к богам на все стороны:

- Вы, владыки мёда на пиру отцов,

Не позвольте взять у меня любовь!

Говорю у Врат, где царит Зима:

Не надену впредь я рудого льна,

Мёд не выпью из чаши круговой

И железа битвы не коснусь рукой.

Снова ясен лик молодой княжны,

Но несётся клич с вражьей стороны.

И прислал сосед сватов по княжну,

Обещал от бед сохранить страну.

Речи далёко слышны

Пред Вратами Зимы,

Меж людей и богов

От Нижних до Верхних миров.

Он взамен просил мёд испить хмельной

С ним из братской чаши, чаши круговой.

И в средину лета обвенчал младых

Князь, и выпил мёда за здоровье их.

Лист осенний пал, на исходе год.

Все, кто меч держал, пали у ворот.

Встретил супостата князь железом битв,

И от крови стал шёлк одежд рудым...

Снег...

Кровь...

Иней на веках...

Руки раскинув пред небом, пал

Властитель надежд

В праздничной роскоши одежд

Из красного льна,

Сладкий свой мед испив до дна,

Подняв сталь войны -

Нет, не пройти Врата Зимы

То отданный долг -

Иней сковал последний вздох...

Посмертные сны -

Для всех, кто пал у Врат Зимы.

Voorbij de zeven zeeën leefde de machtige prins,

Hij hield meer van zijn dochter dan van alle rijkdom,

Maar de dood kwam tot haar op een onverwacht uur -

De jeugdige kleur verdort bij de lust van de ogen.

De prins ging het veld in, de nacht in bij de poorten van de winter,

En riep aan alle kanten tot de goden:

- U, de heren van honing op het feest van de vaders,

Laat me mijn liefde niet nemen!

Ik spreek bij de Poort waar de Winter regeert:

Ik zal geen ertslinnen meer aantrekken,

Ik drink geen honing uit een ronde kom

En ik zal het ijzer van de strijd niet met mijn hand aanraken.

Het gezicht van de jonge prinses is weer helder,

Maar de kreet komt van de vijandelijke kant.

En de buurman van de koppelaars stuurde de prinses,

Hij beloofde het land te redden van problemen.

Woorden worden ver weg gehoord

Voor de poorten van de winter,

Tussen mensen en goden

Van de lagere naar de hogere werelden.

In ruil daarvoor vroeg hij om honing om dronken te drinken

Met hem uit de broederlijke kom, de ronde kom.

En midden in de zomer trouwde hij met de jongeren

Prince, en dronk honing voor hun gezondheid.

Het herfstblad is gevallen, aan het einde van het jaar.

Allen die het zwaard vasthielden vielen bij de poort.

De prins ontmoette de tegenstander met het ijzer van de strijd,

En door het bloed werd de zijde van de kleren rossig...

Sneeuw...

Bloed...

Vorst op de oogleden...

Armen uitgestrekt voor de hemel, viel

Heer van Hoop

In de feestelijke luxe van kleding

Van rood linnen

Na je zoete honing tot op de bodem te hebben gedronken,

Het staal van de oorlog verhogen -

Nee, ga niet door de Poort van Winter

Die afgeloste schuld -

Rijp smeedde de laatste adem ...

Doodsdromen -

Voor iedereen die aan de poorten van de winter is gevallen.