The Sword of Fate - Alkonost

The wind is blowing

Above the ashen field

It blows the fire

Smoke to the other land

I can not move

Can’t raise my hand

The enemy’s sword

Crushes me to the ground

I’ll go to the dawn

To the heaven

Be in your hands

With the drops of rain

I’ve seen the flame of sun

It reflected on the swords

Every minute kills someone

With dread fury in their eyes

The hymns of the ancient time

Were filled with magic strength

With the fire in their hearts

They were dying

I’d like to know if

The death is close to me

And if I come home

Soon and in safety

I cannot heal

All the wounds in your heart

My look has stopped

In sorrowful thoughts

I’ll go to the dawn

To the heaven

Be in your hands

With the drops of rain

The bloody sunset is melting in the sky

I had lost my chain armour in the fight

My arrows and sword were broken

I was standing and breathing for the last time

In green spring

The grass is high

Drink the dew drops

Swim to the clouds

There you’ll see a river

Leading to the road

I will send with you

The part of my hope

And I will follow you

Through the fields and swamps

Someday with the sunrise

I’ll meet you

In the sky

I’ll take the sword

It was you destiny

It was the sign

Of your victories

I’ll go to the dawn

To the heaven

Be in your hands

With the drops of rain

It was the hard decline

The shiver of the sky

It was the sound of night

The heat of the burning land

Our Mother-earth is so old

Covered by the flame

Bring back cold rivers to me

Take my pain away!

My dreams are turned to dust

I’m fading away

And my death is my fate

In this flaming golden fields

The sword was cruel

I couldn’t stand

The pain went through my heart

Last time

De wind waait

Boven het asgrauwe veld

Het blaast het vuur

Rook naar het andere land

Ik kan niet bewegen

Kan mijn hand niet opsteken

Het zwaard van de vijand

Verplettert me tot de grond

Ik ga naar de dageraad

Naar de hemel

In uw handen zijn

Met de regendruppels

Ik heb de vlam van de zon gezien

Het weerkaatste op de zwaarden

Elke minuut doodt iemand

Met angstaanjagende woede in hun ogen

De hymnen van de oudheid

Waren gevuld met magische kracht

Met het vuur in hun hart

Ze waren stervende

Ik zou graag willen weten of

De dood is dicht bij mij

En als ik thuiskom?

Binnenkort en in veiligheid

ik kan niet genezen

Alle wonden in je hart

Mijn uiterlijk is gestopt

In droevige gedachten

Ik ga naar de dageraad

Naar de hemel

In uw handen zijn

Met de regendruppels

De bloedige zonsondergang smelt in de lucht

Ik was mijn kettingpantser kwijtgeraakt in het gevecht

Mijn pijlen en zwaard waren gebroken

Ik stond en ademde voor de laatste keer

In de groene lente

Het gras is hoog

Drink de dauwdruppels

Zwem naar de wolken

Daar zie je een rivier

Naar de weg leiden

Ik stuur met je mee

Het deel van mijn hoop

En ik zal je volgen

Door de velden en moerassen

Op een dag met de zonsopgang

Ik zal je ontmoeten

In de lucht

Ik pak het zwaard

Het was je lot

Het was het teken

Van je overwinningen

Ik ga naar de dageraad

Naar de hemel

In uw handen zijn

Met de regendruppels

Het was de harde daling

De rilling van de lucht

Het was het geluid van de nacht

De hitte van het brandende land

Onze Moeder-aarde is zo oud

Bedekt door de vlam

Breng koude rivieren terug naar mij

Neem mijn pijn weg!

Mijn dromen zijn in stof veranderd

Ik vervaag weg

En mijn dood is mijn lot

In deze vlammende gouden velden

Het zwaard was wreed

Ik kon niet uitstaan

De pijn ging door mijn hart

Laatste keer