Abschied - Sopor Aeternus & The Ensemble Of Shadows

Seinem Geiste bekenne ich mich,

ein Sehnen verzehret sein schönes

Gesicht,

daß, ermattet, von Güte beschattet, allmächtig ist.

Sein Körper

bewegt sich nicht…-

I’m Traume sich endlich sein Zwingen vergißt.

Den heulenden Jubel erkenne ich nicht,

der mir den heiligen Frieden

zerbricht.

Sein schweigender Mund, seine schlafende Brust

harren zärtlich

der süßen Lust.

Sein Körper bewegt sich nicht…-

I’m Traume sich endlich

sein Zwingen vergißt

Ik beken aan zijn geest

een verlangen verteert zijn schoonheid

Gezicht,

dat, vermoeid, overschaduwd door goedheid, almachtig is.

Zijn lichaam

beweegt niet...-

In de droom vergeet hij eindelijk zijn dwang.

Ik herken het huilende gejuich niet

wie geeft mij heilige vrede

pauzes.

Zijn stille mond, zijn slapende borst

wacht teder

van zoete lust.

Zijn lichaam beweegt niet...

Ik droom eindelijk

vergeet zijn dwang