Coïncidences - Anne Sylvestre

Le beau frère de la sœur du voisin

Gendarme

Est mort il y a quelques jours, est mort enfin

Sans larmes

Des larmes il n’avait plus de quoi

Il n’avait même plus de poids

Plus de souffle dans la poitrine

Il était dans son lit gisant

Il avait moins de quarante ans

Il travaillait dans une usine

De celles dont on ne dit rien

Où il n’y a jamais de pépins

Jamais de morts ni de malades

Ils n’y travaillent pas longtemps

Ils ne savent jamais pourtant

Où vont finir leurs camarades

Allons, mais qu’est-ce que tu penses?

Ce n' sont que des coïncidences

Ces choses-là n’arrivent pas

Pas chez nous en tout cas

La femme de ménage de l'école

De sciences

A passé la visite médicale

En confiance

On lui a dit «Il faut rester

À l’hôpital vous reposer»

L’a répondu «J'ai mon ouvrage

Balayer autour du machin

Ils appellent ça, je crois bien

Une pile dans une cage»

Ils ont analysé son sang

Ils l’ont gardée, ça fait longtemps

Y en a une autre qui balaye

À qui, bien sûr, on n’a rien dit

À l’hôpital il y a des lits

Elle ne vivra sûrement pas vieille

Allons, mais qu’est-ce que tu penses?

Ce n' sont que des coïncidences

Ces choses-là n’arrivent pas

Pas chez nous en tout cas

La sage-femme qui voit naître des enfants

Difformes

En voyant de plus en plus, avec le temps

S’informe

On lui dit que c’est le tabac

C’est la pilule ou le calva

Mais certainement pas l’usine

Où tous les pères vont pourtant

Gantés, bottés, casqués de blanc

Gagner leurs trois sous de débine

Il faut tout ça pour compenser

Ce que vous pouvez gaspiller

D’essence dans vos mobylettes

Et quand vous marcherez à pied

Vous pourrez toujours regarder

Passer les avions sur vos têtes

Allons, mais qu’est-ce que tu penses?

Ce n' sont que des coïncidences

Ces choses-là n’arrivent pas

Pas chez nous en tout cas

Et moi, moi qui vous parle avec mon micro é-

Lectrique

J’ai bonne mine à vous les dérouler, mes idées

Paniques

Je n’aime pas beaucoup le froid

Je ne me chauffe pas au bois

Et je ne boude pas l’essence

Mais j’ai au ventre une grand' peur

Qu’on se retrouve un jour sans fleurs

Sans enfants et sans espérance

Qu’on se retrouve un jour sans nous

Avec personne au bord du trou

Rien que des armes et puis personne

Oh, dites qu’on s’en passera

De toutes ces choses qu’on a

Qui ne valent pas qu’on abandonne

Je n’y peux rien, toujours j’y pense

Je n' crois pas aux coïncidences

Ces choses-là arrivent bien

Et je n’invente rien

Mais, surtout, gardez vos vélos

On ira voir au bord de l’eau

Si jamais la mer veut

Redevenir bleue

De zwager van de zus van de buren

agent

Stierf een paar dagen geleden, stierf eindelijk

zonder tranen

Tranen dat hij niets meer had

Hij had niet eens meer gewicht

Geen adem meer in de borst

Hij lag in zijn bed

Hij was onder de veertig

Hij werkte in een fabriek

Van degenen van wie niets wordt gezegd

Waar er nooit storingen zijn

Nooit dood of ziek

Ze werken daar niet lang

Ze weten het echter nooit

Waar zullen hun kameraden eindigen?

Kom op, wat denk je?

Het is gewoon toeval

Deze dingen gebeuren niet

Toch niet bij ons

de schoolmeid

Wetenschap

Geslaagd voor de medische keuring

in vertrouwen

Hij kreeg te horen: "Je moet blijven"

In het ziekenhuis rust je»

De antwoordde: "Ik heb mijn werk

Veeg rond het ding

Ze noemen het, geloof ik

Een stapel in een kooi»

Ze hebben zijn bloed getest

Ze hebben het bewaard, het is lang geleden

Er is nog een vegen

Tegen wie is natuurlijk niets gezegd

In het ziekenhuis zijn bedden

Ze zal zeker niet oud worden

Kom op, wat denk je?

Het is gewoon toeval

Deze dingen gebeuren niet

Toch niet bij ons

De vroedvrouw die kinderen geboren ziet worden

misvormd

In de loop van de tijd steeds meer zien

Laat u informeren

Ze vertellen hem dat het de tabak is

Het is de pil of de Calvados

Maar zeker niet de fabriek

Waar gaan alle vaders heen?

Witte gehandschoende, gelaarsde, gehelmde

Verdien hun drie centen

Dat alles is nodig om het goed te maken

Wat je kunt verspillen

Benzine in uw bromfiets

En als je te voet loopt

Je kunt altijd kijken

Passeer de vliegtuigen boven je hoofd

Kom op, wat denk je?

Het is gewoon toeval

Deze dingen gebeuren niet

Toch niet bij ons

En ik, ik praat tegen je met mijn microfoon

Elektrisch

Ik kijk er naar uit om ze voor je uit te rollen, mijn ideeën

paniek

Ik hou niet zo van de kou

Ik verwarm mezelf niet met hout

En ik mokken niet gas

Maar ik heb een grote angst in mijn maag

Dat we elkaar op een dag ontmoeten zonder bloemen

Zonder kinderen en zonder hoop

Dat we elkaar op een dag zonder ons ontmoeten

Met niemand aan de rand van het gat

Niets dan geweren en dan niemand

Oh, zeg dat we het zonder doen

Van al deze dingen die we hebben

Wie is het niet waard om op te geven?

Ik kan er niets aan doen, ik denk er altijd aan

Ik geloof niet in toeval

Deze dingen gebeuren goed

En ik verzin dit niet

Maar bewaar vooral je fietsen

We gaan een kijkje nemen aan de waterkant

Als de zee ooit wil

Word weer blauw