a Broken Jar - La Dispute

So, here goes: one last letter now

One last attempt to make sense

Who have I been writing to?

I’m not sure anymore

What have I been trying to accomplish?

It’s a mystery, I guess.

Self-made secrecy?

Things get cloudy and now all these stories and

The struggle as an undercurrent, both get blurry by the minute, both get

blurrier

So which voice is this then that I’ve been writing in?

Is it my own or his?

Has there ever been a difference between them at all?

I don’t know

I don’t know

I don’t know

One last desperate plea.

One last verse to sing

One last laugh track to accompany the comedy

Have I been losing it completely?

Losing sanity?

Or has it been fabricated, fashioned by the worst of me?

I know I knocked the table over because I watched the jar break

And I’ve been trying to repair it every single stupid day

But won’t the cracks still show no matter how well it’s assembled?

Can I ever just decide to let it die and let you go?

All my motives and every single narrative below reflects

That moment when you it broke

And will I never let it go no matter what?

Now I am throwing all the shards away

Discarding every fragment, and fumbling uncertain

Towards a curtain call that no one wants to happen

That no one’s going to clap for at all, but that still has to be

Dus hier komt: nog een laatste brief

Nog een laatste poging om iets te begrijpen

Aan wie heb ik geschreven?

ik weet het niet meer zeker

Wat heb ik geprobeerd te bereiken?

Het is een mysterie, denk ik.

Zelf gemaakte geheimhouding?

Dingen worden bewolkt en nu al deze verhalen en

De strijd als een onderstroom, beide worden met de minuut wazig, beide krijgen

vager

Dus welke stem is dit dan waarin ik heb geschreven?

Is het van mij of van hem?

Is er ooit een verschil tussen hen geweest?

Ik weet het niet

Ik weet het niet

Ik weet het niet

Een laatste wanhopig pleidooi.

Nog een laatste couplet om te zingen

Nog een laatste lachnummer om de komedie te begeleiden

Ben ik het helemaal kwijt?

Gezond verstand verliezen?

Of is het verzonnen, gevormd door de slechtste van mij?

Ik weet dat ik de tafel heb omgestoten omdat ik de pot zag breken

En ik heb geprobeerd het elke stomme dag te repareren

Maar zullen de scheuren niet nog steeds zichtbaar zijn, hoe goed het ook is gemonteerd?

Kan ik ooit besluiten om het te laten sterven en jou te laten gaan?

Al mijn motieven en elk verhaal hieronder weerspiegelt

Dat moment waarop je het brak

En zal ik het nooit laten gaan, wat er ook gebeurt?

Nu gooi ik alle scherven weg

Elk fragment weggooien en onzeker rommelen

Naar een gordijnoproep die niemand wil laten gebeuren

Waar helemaal niemand voor gaat klappen, maar dat moet nog steeds