Prisma - Zpu, Abram

Veo regimenes, veo tales de otros siglos en el nuevo,

orden mundial mido nuestro avanze es cero,

si no negativo,

veo esclavos asumidos,

ordas de humanos son enmudecidos testigos de su tiempo,

yo me detengo y os observo,

yo no soy mi chaqueta, mi casa, mi cuerpo,

yo soy la rafaga de viento que acaricia,

todo lugar por el que se desliza y limpia sus desquicios,

vivimos teatros,

uno desde un escenario otros desde un palco,

todos quieren la verdad pero nada es exacto,

realidad abstracta condicioanan nuestros actos,

yo soy el tacto,

yo no soy nada,

yo soy el que vive, llora, sonrie, el que indaga,

soy la plaga de palabras con sentido que esperabas,

la fuerza en tu nuca del agua bajo una cascada,

soy el karma, la llama,

justo cuando se apaga,

la voz de mi alma emana tinta en madrugadas,

lagrimas en laminas, sintesis de la calles,

fragmentos de un drama, Dios me dijo:"no me falles".

que va, ya ves Se

Ik zie regimes, die zie ik uit andere eeuwen in de nieuwe,

wereldorde Ik meet dat onze vooruitgang nul is,

indien niet negatief,

Ik zie veronderstelde slaven,

hordes mensen zijn stomme getuigen van hun tijd,

Ik stop en kijk naar je,

Ik ben niet mijn jas, mijn huis, mijn lichaam,

Ik ben de windvlaag die streelt,

Overal glijdt hij en ruimt hij zijn rotzooi op,

we leven theaters,

één van een podium anderen van een doos,

iedereen wil de waarheid, maar niets is exact,

abstracte realiteit bepaalt onze acties,

ik ben de aanraking

ik ben niets,

Ik ben degene die leeft, huilt, lacht, degene die vraagt,

Ik ben de plaag van woorden met betekenis die je verwachtte,

de kracht op je nek van het water onder een waterval,

Ik ben het karma, de vlam,

net als het uitgaat,

de stem van mijn ziel straalt inkt uit bij het ochtendgloren,

tranen in lakens, synthese van de straten,

fragmenten van een drama, zei God tegen me: "laat me niet in de steek".

wat is er, zie je?