Лисий вальс - Зимовье зверей

Молчат дрозды, рассвет еще не близок,

Горит над сопками раскосая луна.

Леса пусты, в них нет приличных лисов,

И я брожу по темной просеке одна…

Выхожу на большую дорогу,

Промышляю умом, так, понемногу.

Лишь бобры, исчезая в тумане,

Уличают во лжи и обмане.

Ну, а чем пробавляться лисе

В этом сумрачном диком лесу?

А за то, что обман различают не все

Я ответственности не несу!

Ручьи оделись в ледяные платья,

Ежи и суслики забылись глупым сном,

Медведь и волк мне дороги как братья,

Но я, как женщина, мечтаю об ином…

Чистый воздух, рыбалка, охота,

Только мне не хватает чего-то,

А бобры, не видавшие жизни,

Обвиняют меня в фиминизьме… Хм…

А куда еще деться лисе,

Коли не с кем заладить семью?

Ну, а в том, что ко мне равнодушны не все

Я вины своей не признаю!

А мне б рвануть в большой далекий город

И там шустрить, не покладая лап,

Я б утолила свой духовный голод

И всем талантам применение нашла б,

Я бы стала там главная прима,

Я бы всех без труда, хо-хо, обхитрила,

А в лесу, все одно, вечерами,

Маета да дебаты с бобрами… Фу…

Вот и все, что осталось лисе

От наивных ее перспектив,

Мне не быть вольной птицею в полной красе,

А кружить рыжей дурой в лесном колесе,

Вот такой невеселый мотив!

Но лирика лирикой, а след тем временем привел хищников к сторожке лесника.

Волк

насторожился.

Внутри горит свет.

А вдруг это отдыхают охотники?

Не хотелось бы

волку вместо праздничного ужина самому оказаться добычей.

В сторожке, как ни в

чем ни бывало прохлаждались искомые домашние животные.

Гусь и баран наводили

порядок.

А свинка раскладывала на столе небогатую снедь.

Ботву там всякую, ко-

ренья, кору.

Лиса даже взвизгнула от такого нахальства.

Хорошо ещё что гусь в

этот момент стал рассказывать друзьям свою гусиную историю.

А так как голос у

него был весьма громкий, никто этого лисьего вопля не услышал.

De lijsters zijn stil, de dageraad is nog niet dichtbij,

De schuine maan brandt over de heuvels.

De bossen zijn leeg, er zijn geen fatsoenlijke vossen,

En ik dwaal alleen langs de donkere open plek...

Ik ga naar de grote weg

Ik handel met mijn verstand, dus beetje bij beetje.

Alleen bevers, verdwijnen in de mist,

Gevangen in leugens en bedrog.

Nou, wat is een vos om te doen?

In dit sombere wilde bos?

En voor het feit dat niet iedereen bedrog onderscheidt

Ik ben niet verantwoordelijk!

De stromen zijn gekleed in ijsjurken,

Egels en gophers vergaten zichzelf in een stomme droom,

De beer en de wolf zijn mij dierbaar als broers,

Maar ik, als vrouw, droom van iets anders...

Schone lucht, vissen, jagen,

Alleen ik mis iets

En de bevers, die het leven niet hebben gezien,

Ze beschuldigen me van feminisme... Hmm...

En waar anders te gaan naar de vos,

Als er niemand is om een ​​gezin mee te stichten?

Nou, het feit dat niet iedereen onverschillig voor me is

Ik geef mijn schuld niet toe!

En ik zou me haasten naar een grote verre stad

En er om slim te zijn, onvermoeibaar,

Ik zou mijn spirituele honger stillen

En ik zou een gebruik vinden voor alle talenten,

Ik zou daar de belangrijkste prima worden,

Ik zou gemakkelijk, ho-ho, iedereen te slim af zijn,

En toch in het bos, 's avonds,

Maeta ja debat met bevers... Fu...

Dat is alles wat er over is voor de vos

Van haar naïeve vooruitzichten,

Ik kan geen vrije vogel zijn in volle glorie,

En om de roodharige dwaas in het boswiel te cirkelen,

Hier is zo'n triest motief!

Maar de teksten zijn teksten, en ondertussen leidde het spoor de roofdieren naar de boswachtershut.

Wolf

gewaarschuwd.

Binnen is het licht aan.

Wat als de jagers rusten?

Ik zou niet willen

in plaats van een galadiner wordt de wolf zelf een prooi.

In het poortgebouw, hoe dan ook

wat er ook gebeurde, de gewenste huisdieren koelden af.

Gans en ram wees

volgorde.

En het varken zette slecht eten op tafel.

Allerlei topjes daar, die

rhenya, schors.

De vos gilde zelfs bij zo'n onbeschaamdheid.

Goed dat de gans binnen is

dit moment begon vrienden zijn ganzenverhaal te vertellen.

En sinds de stem

het was erg luid, niemand hoorde de kreet van deze vos.