Tisserand - Yves Duteil

Mon ami tisserand, tu tisses avec le fil des ans

La vie n’est qu’un fil éphémère, chacun la tisse à sa manière

À la mesure de son talent, depuis la nuit des temps

Si tu devais tisser l’histoire avec le fil de ta mémoire

Et rattraper le temps perdu, comment t’y prendrais-tu?

Mon ami tisserand, si tu devais tisser le temps

Le temps, sans fin, se renouvelle, il faudrait un fil éternel

Dont chaque point serait le monde, enchaînant les secondes entre elles

Le présent n’est qu’une étincelle qui court sur un fil de dentelle

Pour assembler tous ses dessins qui sont à nos destins fidèles

Tisserand mon ami, si tu devais tisser ceci?

Apprends-moi l’art de la lumière et tu verras que, pour lui plaire

Je tisserai le fil de l’eau, pour en faire un ruisseau

Peut-être même un univers s’il faut tisser ma vie entière

À la mesure de son amour et faire au fil des jours

Un enfant tisserand, si beau serait alors le temps

Le temps de n'être plus qu'à elle qu’il faudrait un fil éternel

Aussi puissant qu’un océan mais doux comme un instant près d’elle

Le temps nous enroule et nous mêle, il faudrait deux fils de dentelle

Aux couleurs pâles, un peu fragiles noués autour d’un fil de miel

Mon ami tisserand, si tu voulais tisser ce temps

Moi, j'écris des chansons nouvelles

Mais quelles que soient mes ritournelles

Je garderai du fil des mots le plus bel écheveau pour elle

Le fil des jours est un mystère, mais si chacun à sa manière

À la mesure de son talent, pouvait tisser son temps

Tisserand, c’est ainsi que je voudrais tisser ma vie.

Mijn wevervriend, je weeft met de jaren

Het leven is maar een kortstondige draad, iedereen weeft het op zijn eigen manier

In de mate van zijn talent, sinds het begin der tijden

Als je geschiedenis zou weven met de draad van je geheugen

En de verloren tijd inhalen, hoe zou je dat aanpakken?

Mijn wever vriend, als je tijd zou weven

Tijd, eindeloos, vernieuwt zichzelf, het zou een eeuwige draad vergen

Wiens elk punt de wereld zou zijn, de seconden aan elkaar koppelend?

Het heden is slechts een vonk die loopt op een veterdraad

Om al zijn tekeningen samen te stellen die voor ons trouwe lot zijn

Weaver, mijn vriend, als je dit zou weven?

Leer mij de kunst van het licht en je zult zien dat het hem zal plezieren

Ik zal de draad van het water weven, om er een stroom van te maken

Misschien zelfs een universum als ik mijn hele leven moet weven

In de mate van zijn liefde en doe zoals de dagen verstrijken

Een kinderwever, zo mooi zou dan de tijd zijn

De tijd om alleen van haar te zijn dat er een eeuwige draad voor nodig is

Zo sterk als een oceaan, maar zacht als een moment dichtbij

De tijd wikkelt en verstrikt ons, er zijn twee draden kant nodig

Bleke kleuren, een beetje fragiel gebonden rond een draad van honing

Mijn wever vriend, als je deze keer zou weven

Ik, ik schrijf nieuwe liedjes

Maar wat mijn refreinen ook zijn

Ik zal de fijnste streng woorden voor haar bewaren

Het verstrijken van de dagen is een mysterie, maar als ieder op zijn eigen manier

Naar de mate van zijn vaardigheid, zou zijn tijd kunnen weven

Weaver, zo zou ik mijn leven willen weven.