Jusqu'où je t'aime - Yves Duteil

Si jamais tu me demandes

Jusqu’où je t’aime

Et si quand tu seras grande

On s’aimera quand même

S’il fallait que je te dise

Tout mon amour

Même en ouvrant les bras

Ça ne suffirait pas

Moi mon amour pour toi

Je crois bien qu’il va

Jusqu’au bout du monde et de la mer

Et du soleil et jusqu’au bout des étoiles

Au-delà du fond des galaxies

Dans l’infini de l’univers sidéral

Aussi loin que porte le regard de mon cœur

Jusqu’au bout du ciel et jusqu’au fond du bonheur

Je t’aime aussi loin

Moi voilà comment je t’aime

Et c’est pour toujours

Ça s'écrit dans mon cœur même

Jour après jour

Pour en prendre la mesure

Sans se tromper

Il faudrait un cadran

Si beau si gros si grand

Que rien qu’en le posant

Il irait sûrement

Jusqu’au bout du monde et de la mer

Et du soleil et jusqu’au bout des étoiles

Au-delà du fond des galaxies

Dans l’infini de l’univers sidéral

Jusqu'à des frontières dont tu n’as jamais rêvé

Au-delà des heures et jusqu'à l'éternité

Je t’aime aussi loin

Jusqu’au bout du monde et de la mer

Et du soleil et jusqu’au bout des étoiles

Au-delà du fond des galaxies

Dans l’infini de l’univers sidéral

Jusqu’au cœur des glaces et jusqu’au fond du désert

Jusqu’au bout du ciel et dans un autre univers

Je t’aime aussi loin

Si jamais tu me demandes

Jusqu’où je t’aime

Je t’aime aussi loin…

Als je het mij ooit vraagt

hoeveel ik van je houd

Wat als je opgroeit?

We zullen nog steeds van elkaar houden

Als ik je zou moeten vertellen

Al mijn liefde

Zelfs met open armen

Het zou niet genoeg zijn

Ik mijn liefde voor jou

ik geloof dat hij dat zal doen

Naar het einde van de wereld en de zee

En zon en tot het einde van de sterren

Voorbij de bodem van de sterrenstelsels

In de oneindigheid van het siderische heelal

Zo ver als de blik van mijn hart

Naar het einde van de hemel en naar de bodem van geluk

Ik hou van je tot nu toe

Ik, dit is hoe ik van je hou

En het is voor altijd

Het staat in mijn hart geschreven

Dag na dag

Om de maatregel te nemen

Zonder zich te vergissen

Het zou een wijzerplaat vergen

Zo mooi zo groot zo groot

Dat gewoon door het neer te zetten

Hij zou zeker gaan

Naar het einde van de wereld en de zee

En zon en tot het einde van de sterren

Voorbij de bodem van de sterrenstelsels

In de oneindigheid van het siderische heelal

Naar grenzen waar je nooit van hebt gedroomd

Voorbij de uren en tot in de eeuwigheid

Ik hou van je tot nu toe

Naar het einde van de wereld en de zee

En zon en tot het einde van de sterren

Voorbij de bodem van de sterrenstelsels

In de oneindigheid van het siderische heelal

Naar het hart van het ijs en naar de bodem van de woestijn

Naar het einde van de hemel en naar een ander universum

Ik hou van je tot nu toe

Als je het mij ooit vraagt

hoeveel ik van je houd

Ik hou van je tot nu toe...