Mon ami cévenol - Yves Duteil

Il existe une auberge deux pas d’une cole

Quelque part en pays Cvenol

Comme un vieux coeur de pierre, sur le flanc d’un rocher

Au milieu d’un village oubli

On y fait des festins mais celui qui les sert

Vous en parle si bien qu’au dessert

Il reste, au fond du coeur, un parfum d’amiti qui ressemble la flicit

Il vous ouvre sa vie, sa cave et son savoir

Et sa table est un livre d’histoires

La saveur de son vin, pareille son regard

Laisse autant de tendresse et d’espoir

Il nous a racont les mines abandonnes

Les maisons des valles dsertes

Les villages o les arbres et les lianes ont pouss

Sur les murs et les toits effondrs

Dans ce curieux dcor de forts ptrifies

O le temps semblait’s’tre arrt

Il restait par endroits des lambeaux du pass

Que les vents n’avaient pas disperss

De longues promenades en secrets changs

On tait un peu moins trangers

De ces jours de magie, de bonheurs partags

Il nous reste un grand vide combler

Mon ami Cvenol, tu m’as fait bien plaisir

Je n’ai que ma musique t’offrir

Je t’cris ces couplets dans ma tte, en secret

En hommage ton talent discret

N’aie pas peur de vieillir, ton bonheur est ici

Dans ces pierres o ton pre a grandi

Tu l’auras ton toile, un beau jour, c’est certain

Mais le ciel tout entier t’appartient

Er is een hostel twee blokken van een school

Ergens in het land van Cvenol

Als een oud stenen hart, aan de zijkant van een rots

Midden in een vergeten dorp

Feesten worden daar gehouden, maar hij die ze dient

Je praat er zo goed over dat bij het toetje

Er blijft, diep in het hart, een geur van vriendschap die lijkt op cop

Hij opent zijn leven, zijn kelder en zijn kennis voor jou

En zijn tafel is een verhalenboek

De smaak van zijn wijn, zoals zijn blik

Laat zoveel tederheid en hoop achter

Hij vertelde ons over de verlaten mijnen

De huizen van de verlaten valleien

De dorpen waar de bomen en klimplanten groeiden

Over afbrokkelende muren en daken

In deze merkwaardige omgeving van versteende forten

Waar de tijd leek stil te staan

Er bleven op sommige plaatsen flarden van het verleden

Dat de winden niet waren verspreid

Lange wandelingen in het geheim veranderd

We waren een beetje minder vreemden

Van die dagen van magie, van gedeeld geluk

We hebben nog een grote leegte te vullen

Mijn vriend Cvenol, je hebt me heel gelukkig gemaakt

Ik heb je alleen mijn muziek te bieden

Ik schrijf je deze verzen in mijn hoofd, in het geheim

Als eerbetoon aan je discrete talent

Wees niet bang om oud te worden, je geluk is hier

In deze stenen waar je vader groeide

Op een dag krijg je je canvas, dat is zeker

Maar de hele lucht is van jou