Quarante ans - Yves Duteil

Pour le bonheur de ceux que j’aime et qui sont là dans la maison

J’ai trouvé les mots d’un poème et composé cette chanson

Puisque ce soir ils sont ensemble pour me fêter à leur façon

C’est que l’amour qui nous rassemble est bien plus fort que la raison

Merci d'être resté fidèles à cette image d’autrefois

Qui m’a fait déployer mes ailes, ce soir pour la seconde fois

Merci d’exister sur la Terre, sans vous, que serait ce caillou

Lancé pour des années-lumière sans âme et sans personne au bout?

Ce soir, le soleil est en cage, ici, le bonheur est partout

C’est vous qui rendez le voyage plus beau, plus tranquille et plus fou

Je peux vous offrir en échange le sourire que je vous dois

Quelques vers aux musiques étranges où chacun se reconnaîtra

Et le souffle de la tendresse qui me fait frémir un instant

À l’idée de ce jour de liesse où l’on fête mes quarante ans

J’ai beau partager cette ivresse avec des milliers d’inconnus

Pourquoi vous cacher ma faiblesse, sans vous, mon cœur ne battrait plus

Je voudrais vieillir de la sorte en amour et en amitié

Sans jamais refermer la porte de mon cœur où vous êtes entrés

En ouvrant tout grand les fenêtres et mon âme à la volupté

De sentir chaque jour renaître en sachant que vous existez

En ouvrant tout grand les fenêtres et mon âme à la volupté

De sentir chaque jour renaître en sachant que vous existez.

Voor het geluk van degenen van wie ik hou die er in huis zijn

Ik vond de woorden van een gedicht en componeerde dit lied

Want vanavond zijn ze samen om mij op hun manier te vieren

Het is dat de liefde die ons samenbrengt veel sterker is dan de rede

Bedankt om trouw te blijven aan dit beeld van weleer

Wie heeft me vanavond voor de tweede keer mijn vleugels laten uitslaan

Bedankt dat je op aarde bestaat, wat zou deze kiezelsteen zijn zonder jou?

Gelanceerd voor lichtjaren zonder ziel en niemand aan het einde?

Vanavond is de zon gekooid, hier is geluk overal

Jij bent degene die de reis mooier, vrediger en gekker maakt

Ik kan je de glimlach teruggeven die ik je schuldig ben

Een paar coupletten met vreemde muziek waar iedereen zichzelf in zal herkennen

En de adem van tederheid die me een moment doet huiveren

Bij de gedachte aan deze feestelijke dag waarop we mijn veertigste verjaardag vieren

Ik mag deze bedwelming delen met duizenden vreemden

Waarom zou ik mijn zwakheid voor jou verbergen, zonder jou zou mijn hart niet kloppen

Ik zou zo oud willen worden in liefde en vriendschap

Nooit de deur naar mijn hart sluiten waar je binnenkwam

Het wijd openen van de ramen en mijn ziel voor wellust

Om je elke dag herboren te voelen wetende dat je bestaat

Het wijd openen van de ramen en mijn ziel voor wellust

Om je elke dag herboren te voelen wetende dat je bestaat.