Pour que tu ne meures pas - Yves Duteil

Pour que tu ne meures pas, j’ai pri jour et nuit

Un Dieu que j’ignorais pour qu’il te garde en vie

Je priais genoux pour qu’il te laisse nous

Je faisais les prires que je me rcitais

Lorsque j’tais enfant, je disais Notre Pre, je vous salue Marie…

Et je cherchais en vain, dans le ciel ici-bas

Des instants de rpit que je trouvais enfin dans le creux de tes bras

Pour que tu restes en vie, j’aurais pri Bouddha…

Pour que tu ne meures pas, je plongeais mon regard

Au plus profond du tien pour soigner ton chagrin

J’aurais voulu qu’on m’aide trouver le remde

J’aurais chang l’histoire pour effacer les jours

Qui dposaient du noir autour de ton amour, pour en briser le cours

J’aurais voulu pouvoir voler ton secours…

Pour que tu ne meures pas, j’ai chant certains soirs

Tous les chants de l’espoir que j’crivais pour toi

Et je montais si haut, vers l’infiniment beau

Pour pouvoir rapporter un peu d’ternit, t’offrir en cadeau

Quand je t’ouvrais mon coeur en caressant ta peau

Comme on touche un trsor, tu te battais si bien, on se sentait’si forts

J’aurais cherch plus loin pour que tu vives encore…

Je ne saurai jamais ce qui de tout cela

Nous a gard ensemble, du courage de vivre ou du bonheur qui tremble

Mais je bnis le ciel de t’avoir pargne

Lorsqu' la nuit tombe, je t’entends respirer

Et je connais le prix de chaque instant de paix

Que nous offre aujourd’hui et l’amour qu’il fallait

Pour que tu restes ici, pour que tu ne meures pas, j’aurais donn ma vie

Dat je niet zou sterven, ik heb dag en nacht gebeden

Een God die ik negeerde om je in leven te houden

Ik heb op mijn knieën gebeden dat hij je bij ons zou achterlaten

Ik zei de gebeden die ik voor mezelf opzegde

Toen ik een kind was, zei ik Onze Vader, Weesgegroet...

En ik zocht tevergeefs, in de lucht beneden

Momenten van rust die ik eindelijk vond in de holte van je armen

Als je in leven zou blijven, zou ik tot Boeddha hebben gebeden...

Zodat je niet doodgaat, keek ik naar beneden

Diep in de jouwe om je verdriet te helen

Ik wou dat iemand me zou helpen de remedie te vinden

Ik zou de geschiedenis hebben veranderd om de dagen te wissen

Wie legde zwart om je liefde, om zijn loop te breken

Ik wou dat ik je hulp kon stelen...

Dus je sterft niet, ik zong sommige nachten

Alle liedjes van hoop die ik voor jou heb geschreven

En ik zweefde zo hoog, naar het oneindig mooie

Om een ​​beetje eeuwigheid terug te kunnen brengen, om je cadeau te doen

Toen ik mijn hart voor je opende en je huid streelde

Alsof je een schat aanraakt, je hebt zo goed gevochten, we voelden ons zo sterk

Ik had verder gezocht als je nog zou leven...

Ik zal nooit weten wat het allemaal is

Hield ons samen, moed om te leven of beven geluk

Maar ik zegen de hemel voor het sparen van je

Als de nacht valt, hoor ik je ademen

En ik ken de prijs van elk moment van vrede

Wat biedt ons vandaag en de liefde die nodig was

Voor jou om hier te blijven, voor jou om niet te sterven, zou ik mijn leven hebben gegeven