Léonore - Yves Duteil

Il y a qu’un mtre de la fentre au pied du lit

Tu viens de natre sous le soleil qui t’blouit

Elle te regarde et elle sourit, je crois qu’elle vient de natre aussi

Puis elle t’effleure en laissant dborder sa joie

Pendant des heures, regarder bouger tes doigts

Parfois elle pleure quand tu t’endors entre ses bras

Dors, dors, Lonore, on t’attendait tellement fort

Dans ton cњur brille un trsor, bien plus prcieux, plus pur que l’or

Dors, dors, dors encore, le bonheur t’attend dehors

Aprs tant et tant d’annes, tu as le temps pour tout changer

Les orages et les chagrins se sont envols au loin

Tu vois bien, tu peux dormir encore…

Tu fais renatre tous les espoirs de l’horizon

la fentre, au seul murmure de ton prnom

Et sur le seuil de la maison, tu mets des rires et des chansons

Et si tes larmes coulaient un jour, je leur ferais

Poser les armes en leur parlant de ces secrets

Qui t’accompagnent depuis l’instant du premier jour

Dors, dors, Lonore, on t’a voulue tellement fort

Dans ton cњur brille un trsor, bien plus prcieux, plus pur que l’or

Dors, dors, dors encore, le bonheur est l dehors

Aprs tant d’espoirs passs, tu es venue pour tout changer

Les orages et les chagrins se sont envols au loin

Tu vois bien, tu peux dormir encore…

Dors, dors, Lonore, on t’a aime tellement fort

Dans ton cњur brille un trsor, bien plus prcieux, plus pur que l’or

Dors, dors, dors encore, le bonheur est l dehors

Aprs tant et tant d’annes, tu es venue pour tout changer

Les orages et les chagrins se sont envols au loin

Tout va bien, tu peux dormir encore, dors, dors, Lonore.

Er is slechts één meter van het raam aan de voet van het bed

Je bent net geboren onder de zon die je verblindt

Ze kijkt naar je en ze lacht, ik denk dat ze ook geboren is

Dan raakt ze je aan en laat haar vreugde overstromen

Urenlang je vingers zien bewegen

Soms huilt ze als je in haar armen in slaap valt

Slaap, slaap, Lonore, we hebben zo lang op je gewacht

In je hart straalt een schat, veel kostbaarder, zuiverder dan goud

Slaap, slaap, slaap nog eens, het geluk wacht buiten op je

Na zoveel jaren heb je tijd om alles te veranderen

Stormen en verdriet zijn weggevlogen

Zie je, je kunt nog steeds slapen...

Je doet alle hoop aan de horizon herleven

bij het raam, bij het fluisteren van je naam

En op de drempel van het huis zet je gelach en liedjes op

En als je tranen ooit zouden vallen, zou ik ze maken

Leg de wapens neer en vertel ze deze geheimen

Wie vergezellen je vanaf het moment van de eerste dag

Slaap, slaap, Lonore, we wilden je zo graag

In je hart straalt een schat, veel kostbaarder, zuiverder dan goud

Slaap, slaap, slaap nog eens, geluk is buiten

Nadat zoveel hoop vervlogen was, kwam jij alles veranderen

Stormen en verdriet zijn weggevlogen

Zie je, je kunt nog steeds slapen...

Slaap, slaap, Lonore, we houden zoveel van je

In je hart straalt een schat, veel kostbaarder, zuiverder dan goud

Slaap, slaap, slaap nog eens, geluk is buiten

Na zoveel jaren kwam je om alles te veranderen

Stormen en verdriet zijn weggevlogen

Het is goed, je kunt weer slapen, slapen, slapen, Lonore.