Lucille Et Les Libellules - Yves Duteil

Deux ou trois libellules en vol

Troublaient Lucille

Sur le chemin de son école

En pleine ville

Ces libellules en ville sont folles

Se dit Lucille

Qui les attrape avec un fil

Et puis s’envole

Deux ou trois libellules en vol

Portaient Lucille

Deux ou trois hirondelles en file

Suivaient leur vol

Elles sont arrivées sur une île

Si loin de son école

Que les lumières de la ville

Sont des lucioles

Les libellules disaient «Lucille

À notre école

Vois, c’est facile, tu bats des cils

Et tu t’envoles…»

Comme elles prononçaient ces paroles

Au même instant Lucille

Entendit au loin dans la ville

Sonner l'école

Deux ou trois libellules en vol

Suivaient Lucille

Sur le chemin de son école

En pleine ville

Pressant le pas, souple et gracile

Lucille frôlait le sol

Battant des cils d’un air tranquille

Vers son école

Twee of drie libellen tijdens de vlucht

Onrustige Lucille

Op weg naar zijn school

Midden in de stad

Deze libellen in de stad zijn te gek

dacht Lucille

Wie vangt ze met een draad

En vliegt dan weg

Twee of drie libellen tijdens de vlucht

droeg Lucille

Twee of drie zwaluwen op een rij

volgden hun vlucht

Ze kwamen op een eiland aan

Zo ver van zijn school

Dan de stadslichten

zijn vuurvliegjes

De libellen zeiden: "Lucille

Op onze school

Kijk, het is makkelijk, je knippert met je wimpers

En je vliegt weg..."

Terwijl ze deze woorden spraken

Tegelijkertijd Lucille

Gehoord in de verte in de stad

Bel de school

Twee of drie libellen tijdens de vlucht

Gevolgd Lucille

Op weg naar zijn school

Midden in de stad

Haastend, soepel en sierlijk

Lucille streek over de grond

Rustig met haar wimpers zwaaien

naar zijn school