Les petits hommes verts - Yves Duteil

Si un jour des petits hommes verts

Venus du fond des galaxies

Pour explorer notre univers

S’en venaient à passer ici

Nous verraient-ils tels que nous sommes

Avec nos vices et nos vertus

Ou bien leur regard sur les hommes

Aurait-il quelque chose en plus?

S’il existe dans les étoiles

D’autres êtres doués de raison

Pourraient-ils à valeur égale

Supporter la comparaison?

L’homme est un loup plein de sagesse

Un lion rempli de mansuétude

Un éléphant tout en finesse

Un singe qui a fait des études

Mais tout nu dans la forêt vierge

Face aux mygales et aux boas

Il n’a plus qu'à brûler un cierge

Pour échapper à son trépas

Est-ce une erreur de la nature

Un paradoxe désolant

Un avatar dans l’aventure

Un accroc dans le fil du temps?

Est-ce un caillou dans l’engrenage

Une fausse note dans l’harmonie

Une étape du grand voyage

Un fauteur de cacophonie?

C’est le seul être de la Terre

Qui soit capable à lui tout seul

D’anéantir tout l’univers

Pour se draper dans son linceul

Il a mis son intelligence

Au service de son instinct

Tout son génie et sa puissance

À trucider tous ses voisins

Il a vaincu la fièvre aphteuse

Et l’a stockée dans des flacons

Sur des missiles à tête chercheuse

Pour les envoyer sur le front

Le loup, le tigre et la panthère

Le scorpion, le rhinocéros

Le crocodile et la vipère

Sont moins cruels et moins féroces

Que cet animal sanguinaire

Sans scrupule et plein d’appétit

Qui détruirait jusqu'à sesfrères

Sans un remords et sans un cri

Voilà ce que diraientt sans doute

Les visiteurs des galaxies

Avant de reprendre la route

Vers leurs étoiles et leur pays

En programmant sur leurs antennes

Le début d’une épidémie

Qui réduirait la race humaine

À l’impuissance et à l’oubli

Je ne sais ce que nous réserve

L’avenir de l’humanité

Qu’il nous épargne et nous préserve

De semblables calamités

Méfions-nous des petits hommes verts

C’est ainsi qu’ils pourraient parler

À moins que l’Homme est ses chimères

D’ici-là n’aient beaucoup changé

À moins que l’Homme et ses chimères

D’ici-là n’aient beaucoup changé

Als op een dag kleine groene mannen

Uit de diepten van de sterrenstelsels

Om ons universum te verkennen

Ze kwamen hier voorbij

Zouden ze ons zien zoals we zijn?

Met onze ondeugden en onze deugden

Of hun blik op mannen

Zou er nog iets zijn?

Als het in de sterren bestaat

Andere voelende wezens

Kunnen ze van gelijke waarde zijn?

De vergelijking doorstaan?

De mens is een wijze wolf

Een leeuw vol mildheid

Een delicate olifant

Een goed opgeleide aap

Maar naakt in het oerwoud

Tegen vogelspinnen en boa's

Het enige wat hij hoeft te doen is een kaarsje branden

Om aan zijn dood te ontsnappen

Is het een fout van de natuur?

Een droevige paradox

Een avatar in het avontuur

Een hapering na verloop van tijd?

Is het een kiezelsteen in de versnelling?

Een valse noot in harmonie

Een tussenstop op de geweldige reis

Een kakofonie maker?

Hij is het enige wezen op aarde

Wie kan het alleen?

Om het hele universum te vernietigen

Om zichzelf in zijn lijkwade te wikkelen

Hij zette zijn intelligentie

In dienst van zijn instinct

Al zijn genialiteit en zijn kracht

Om al zijn buren te vermoorden

Hij overwon mond- en klauwzeer

En opgeslagen in flesjes

Op doelraketten

Om ze naar voren te sturen

De wolf, de tijger en de panter

De schorpioen, de neushoorn

De krokodil en de adder

Zijn minder wreed en woest

Dat dit bloeddorstige dier

Gewetenloos en vol eetlust

Wie zou zelfs zijn broers vernietigen?

Zonder spijt en zonder huilen

Dat zouden ze waarschijnlijk zeggen

Bezoekers van de sterrenstelsels

Voordat we weer op pad gaan

Naar hun sterren en hun land

Door op hun antennes te programmeren

Het begin van een epidemie

Wie zou het menselijk ras verminderen?

Naar hulpeloosheid en vergetelheid

Ik weet niet wat ons te wachten staat

De toekomst van de mensheid

Moge hij ons sparen en behouden

soortgelijke calamiteiten

Pas op voor kleine groene mannen

Zo konden ze praten

Tenzij de mens zijn hersenspinsels is

Er is tegen die tijd niet veel veranderd

Tenzij de mens en zijn hersenschimmen

Er is tegen die tijd niet veel veranderd