Le Mur De Lierre - Yves Duteil

Il s’est couvert de lierre, le mur de la maison.

Il s’est couvert de lierre et dans mon coeur, au plus profond.

Plus jamais ne repoussent l’ortie ni le chardon.

La vie devient plus douce et de l’hiver jusqu’aux moissons.

Plus jamais ne repoussent ni ne repousseront

Les ronces ni la mousse, ni le liseron.

Mon rêve et mes chimères, c’est faire des chansons

Mais mon bonheur sur Terre, il est au coeur de ma maison.

Plus tendre est la bergère, plus belle est la chanson

Plus claire est ma rivière et plus sereine est ma maison.

Le bonheur et le lierre s’accrochent à la maison.

Ni philtres ni sorcières ne nous sépareront.

Si l’on bâtit la terre sans coeur et sans passion

Il n’en restera guère au fil des jours et des saisons.

Il reste de naguère les pierres et les chansons.

Je n’ai que ma clairière et ton regard pour horizon.

Je veux t’aimer, bergère, à perdre la raison

Et faire un mur de lierre au mur de pierres de la maison.

Hij raakte bedekt met klimop, de muur van het huis.

Het werd bedekt met klimop en diep in mijn hart.

Kweek nooit meer brandnetel of distel terug.

Het leven wordt zoeter en van winter tot oogst.

Nooit meer terugduwen en ook niet terugduwen

Bramen noch mos noch winde.

Mijn droom en mijn dromen zijn om liedjes te maken

Maar mijn geluk op aarde ligt in het hart van mijn huis.

Hoe teder de herderin, hoe mooier het lied

Des te helderder is mijn rivier en des te serener is mijn thuis.

Geluk en klimop klampen zich vast aan het huis.

Noch drankjes, noch heksen zullen ons scheiden.

Als we de aarde bouwen zonder hart en zonder passie

Er zal weinig overblijven naarmate de dagen en seizoenen verstrijken.

Er blijven van ouds de stenen en de liederen.

Ik heb alleen mijn open plek en jouw blik voor de horizon.

Ik wil van je houden, herderin, om gek te worden

En maak een klimopmuur tegen de stenen muur van het huis.