Le fruit de mon verger - Yves Duteil

J’ai cueilli dans ma vie des fruits de toutes sortes

J’en ai cueilli bien plus que n’en pouvais manger

Mais celui-là poussait juste devant ma porte

Aucun autre que moi ne l’a dans son verger

C’est lui qui rend la vie plus belle et plus paisible

Il est à lui tout seul la moitié du bonheur

Il pousse un peu trop haut, tout juste inaccessible

Et m’oblige à grandir pour le croquer du cœur

Il profite à vue d'œil de mes journées qui passent

Et s'épanouit le soir au coucher du soleil

Me guérit dans la nuit de mes peurs qu’il efface

Et retrouve au matin sa fraîcheur de la veille

Il comble mes silences et connaît mes rengaines

On dirait qu’il renvoie l’image de ma vie

Pour me donner courage et consoler ma peine

Me redonner raison au cœur de ma folie

J’ai découvert un jour, juste devant ma porte

Un pays si serein qu’il faut pour le trouver

S’ouvrir le cœur en grand pour que l’amour en sorte

Et découvrir la route en se laissant porter

C’est là que j’ai trouvé, caché dans la sagesse

Ce fruit miraculeux qui n’a d’autre saison

Que celle de mon cœur mais qui mûrit sans cesse

Et qui met la tendresse au cœur de mes chansons

Et j’ai cueilli depuis des fruits de toutes sortes

J’en ai cueilli bien plus que n’en pourrai manger

Mais celui qui mûrit juste devant ma porte

Aucun autre que moi ne l’a dans son verger

Ik heb in mijn leven allerlei soorten fruit geplukt

Ik heb meer geplukt dan ik kon eten

Maar deze groeide net buiten mijn deur

Niemand minder dan ik heeft het in hun boomgaard

Hij is het die het leven mooier en vrediger maakt

Hij alleen is de helft van het geluk

Het groeit een beetje te hoog, gewoon onbereikbaar

En dwingt me te groeien om het vanuit het hart te kraken

Hij geniet zichtbaar van mijn voorbijgaande dagen

En bloeit in de avond als de zon ondergaat

Geneest me in de nacht van mijn angsten die hij wist

En vindt in de ochtend de frisheid van de dag ervoor

Hij vult mijn stiltes en kent mijn deuntjes

Het lijkt erop dat hij de foto van mijn leven terugstuurt

Om me moed te geven en mijn pijn te troosten

Maak me recht in het hart van mijn waanzin

Ik kwam er op een dag achter, vlak voor mijn deur

Een land zo sereen dat het nodig is om het te vinden

Open je hart wijd voor liefde om naar buiten te komen

En ontdek de weg door je te laten meeslepen

Daar vond ik, verborgen in wijsheid

Deze wonderbaarlijke vrucht die geen ander seizoen kent

Dan dat van mijn hart maar dat voortdurend aan het rijpen is

En wie plaatst tederheid in het hart van mijn liedjes?

En sindsdien heb ik allerlei soorten fruit geplukt

Ik heb meer geplukt dan ik kan eten

Maar degene die voor mijn deur rijpt

Niemand minder dan ik heeft het in hun boomgaard