La Vallée Tranquille - Yves Duteil

Ce filet d’eau qui chante en plein coeur des faubourgs

Ce ruisseau qui serpente en traversant ma cour

Il a touch mon cњur alors, j’ai su qu’un jour

C’tait une rivire et j’ai suivi son cours

Dans sa valle tranquille au large des hameaux

J’ai trouv quelques les l’abri des bateaux

Quand la neige a fondu sur les nids des oiseaux

La terre a fait l’amour avec le fil de l’eau

C’est pour a que ma voix n’est qu’une claboussure

Un bruissement de feuilles, un chevreuil au galop

La vie prs du ruisseau ressemble l’aventure

Et leurs voix qui murmurent sont des sanglots

Il y a les bruits du monde en plein cњur des faubourgs

Dans les torrents qui grondent et que tu suis toujours

Mais si la vie s’coule avec si peu d’amour

Qui sait quelle est la mer o finira son cours?

Dans ma valle tranquille au large des hameaux

J’ai gard quelques les l’abri des bateaux

Quand la neige a fondu sur les nids des oiseaux

La terre y fait l’amour avec le fil de l’eau

Et la vie, de nouveau, ressemble l’aventure

Quand le chevreuil s’endort ct du ruisseau

Alors, le bruit du monde est peine un murmure

Et le bonheur ressemble au fil de l’eau.

Dit straaltje water dat zingt in het hart van de buitenwijken

Deze stroom die door mijn tuin kronkelt

Hij raakte mijn hart, dus ik wist het op een dag

Het was een rivier en ik volgde zijn loop

In de rustige vallei bij de gehuchten

Ik heb een aantal van de bootschuilplaatsen gevonden

Toen de sneeuw smolt op de vogelnesten

De aarde bedreef de liefde met de stroom

Daarom is mijn stem slechts een plons

Een geritsel van bladeren, een galopperend hert

Het leven bij de kreek ziet eruit als avontuur

En hun fluisterende stemmen zijn snikken

Er zijn de geluiden van de wereld in het hart van de buitenwijken

In de brullende torrents die je altijd volgt

Maar als het leven voorbijgaat met zo weinig liefde

Wie weet welke zee haar loop zal beëindigen?

In mijn stille vallei bij de gehuchten

Ik heb er een paar bewaard voor de boten

Toen de sneeuw smolt op de vogelnesten

De aarde bedrijft daar de liefde met de stroom van water

En het leven lijkt weer op avontuur

Wanneer het hert naast de beek in slaap valt

Dus het geluid van de wereld is nauwelijks een fluistering

En geluk is als stromen.