La Tendre Image Du Bonheur - Yves Duteil

Roland rentrait de son collge et dormait tard ces matins-l.

Je regardais tomber la neige en finissant mon chocolat.

Je voyais Lise la fentre en contre-jour, et dans un coin

Papa relisait une lettre en tenant Maman par la main.

Alors, j’ai pris pour moi tout seul la tendre image dans mon cњur

Et d’aujourd’hui jusqu’au linceul, ce sera celle du bonheur.

J’attendais l’heure de son solfge en regardant depuis l’entre

Les pas de Lise dans la neige qui dessinaient comme un sentier.

Roland, pour terminer son rve, faisait semblant d’tre endormi,

Lorsque Maman, pour qu’il se lve, allait l’embrasser dans son lit.

Alors, j’ai pris pour moi tout seul la tendre image dans mon cњur

Et d’aujourd’hui jusqu’au linceul, ce sera celle du bonheur.

Le temps d’crire quelques pages, il est pass quelques annes

Sur le dcor et les visages, et puis Maman s’en est alle.

Lise vient dner certains soirs et Roland passe l’occasion.

Papa m’appelle et vient me voir s’il est trop seul la maison.

Et j’ai gard pour moi tout seul la tendre image du bonheur

Mais d’aujourd’hui jusqu’au linceul, elle me dchirera le cњur

Roland kwam thuis van de universiteit en sliep die ochtenden laat uit.

Ik zag de sneeuw vallen terwijl ik mijn chocolade op had.

Ik zag Lise het raam tegen het licht, en in een hoek

Papa las een brief opnieuw terwijl hij mama's hand vasthield.

Dus nam ik het tedere beeld in mijn hart voor mezelf

En vanaf vandaag tot de lijkwade, zal het die van geluk zijn.

Ik wachtte op het uur van zijn solfge kijken vanaf de ingang

Lise's voetstappen in de sneeuw die volgden als een pad.

Roland, om zijn droom te beëindigen, deed alsof hij sliep,

Toen mama hem in bed ging kussen om hem overeind te krijgen.

Dus nam ik het tedere beeld in mijn hart voor mezelf

En vanaf vandaag tot de lijkwade, zal het die van geluk zijn.

Tijd om een ​​paar pagina's te schrijven, het is alweer een paar jaar geleden

Over het landschap en de gezichten, en toen ging mama weg.

Lise komt op sommige avonden eten en Roland laat de kans voorbij gaan.

Papa belt me ​​en komt me opzoeken als hij thuis te eenzaam is.

En ik hield het tedere beeld van geluk voor mezelf

Maar vanaf vandaag tot de lijkwade, scheurt ze mijn hart eruit