La mer ressemble à ton amour - Yves Duteil

La mer ressemble à ton amour

Sa couleur change au gré des jours

Mais dans son âme elle est la même

Elle est fidèle à ceux qui l’aiment

Elle a le temps pour paysage

Elle est le but et le voyage

Elle se nourrit de liberté

De l’espace et d'éternité

Entre ses digues, entre ses rives

Elle n’est jamais vraiment captive

Elle veut sentir qu’on la désire

Elle s’avance, et puis se retire

Elle est sauvage, elle est rebelle

Mais elle est toujours la plus belle

Il faut la conquérir toujours…

La mer ressemble à ton amour

Elle a des vagues de tendresse

Qui m'épousent et qui me caressent

Elle s’abandonne autour de moi

Pour rejaillir entre mes doigts

Elle me berce et elle me chavire

Elle m’emporte comme un navire

Elle me pousse à prendre le vent

Vers le large et les océans

Je ne sais plus où elle s’achève

Elle est plus vaste que mon rêve

Son horizon et ses frontières

Font déjà le tour de la Terre

Elle est profonde et transparente

Aussi pure aussi apaisante

Que ton regard à mon cœur lourd…

La mer ressemble à ton amour

Elle vit des drames et des naufrages

En rapportant jusqu’au rivage

Les souvenirs qu’elle a sauvés

Des profondeurs de son passé

Elle a parfois dans ses reflets

Tant de regards et de regrets

Qu’elle va noyer son amertume

Derrière un grand rideau de brume

Elle vient se perdre entre les dunes

Habillée de rayons de lune

Ouvrir son âme à son chagrin

Verser des larmes entre mes mains

Au soleil après la tempête

Elle se rassemble et elle s’apprête

Elle avance encore et toujours…

La mer ressemble à ton amour

Lorsque la nuit déploie ses ailes

Je suis encore amoureux d’elle

Peut-être un jour si je m’y noie

Me prendra-t-elle entre ses bras

Mais si je plonge en solitaire

Dans l’océan de tes yeux verts

Quand je m’y baigne jusqu’au jour…

La mer ressemble à ton amour

Ai-je assez d’une vie pour en faire le tour?

…

De zee lijkt op jouw liefde

De kleur verandert met de dagen

Maar in haar ziel is ze hetzelfde

Ze is trouw aan degenen die van haar houden

Ze heeft tijd voor landschap

Zij is het doel en de reis

Ze voedt zich met vrijheid

Van ruimte en eeuwigheid

Tussen zijn dijken, tussen zijn oevers

Ze is nooit echt gevangen

Ze wil voelen dat we haar willen

Ze gaat vooruit en trekt zich dan terug

Ze is wild, ze is rebels

Maar ze is nog steeds de mooiste

Je moet het altijd overwinnen...

De zee lijkt op jouw liefde

Ze heeft golven van tederheid

Wie met me trouwt en me streelt

Ze geeft zich over om me heen

Om tussen mijn vingers op te springen

Ze wiegt me en ze kapseist me

Ze neemt me mee als een schip

Ze duwt me om de wind te pakken

Op zee en oceanen

Ik weet niet waar het eindigt

Het is groter dan mijn droom

Zijn horizon en zijn grenzen

Zijn al rond de aarde aan het reizen

Het is diep en transparant

Zo puur zo rustgevend

Dat je blik op mijn bezwaard hart...

De zee lijkt op jouw liefde

Ze leeft drama's en scheepswrakken

Terug naar de kust brengen

De herinneringen die ze heeft bewaard

Uit de diepten van zijn verleden

Ze heeft soms in haar reflecties

Zoveel blikken en spijt

Dat ze haar bitterheid zal verdrinken

Achter een groot gordijn van mist

Ze komt verdwalen tussen de duinen

Gekleed in manestralen

Open je ziel voor je verdriet

Tranen tussen mijn handen

In de zon na de storm

Ze verzamelt en ze maakt zich klaar

Ze gaat maar door en door...

De zee lijkt op jouw liefde

Wanneer de nacht zijn vleugels spreidt

Ik ben nog steeds verliefd op haar

Misschien op een dag als ik erin verdrink

Zal ze me in haar armen nemen?

Maar als ik solo duik

In de oceaan van je groene ogen

Als ik erin baad tot het licht wordt...

De zee lijkt op jouw liefde

Heb ik genoeg van een leven om rond te gaan?

…