L'Opéra - Yves Duteil

Je n'étais qu’un petit garçon

J'étais tout seul à la maison

Mes parents, pour un soir

Étaient allés voir un opéra

J’en avais pour un bon moment:

Ça n’arrivait pas si souvent

C'était comme une trêve

C'était comme un rêve, comme l’opéra

J'étais dans un château fort

J’avais une épée en or

Je me battais comme un fou par amour pour vous

Je me battais comme un roi par amour pour toi

Je n'étais qu’un petit garçon

Mes paroles étaient des chansons

Il n’y avait ni tambour

Ni baryton pour mon opéra

Mais dans mon imagination

Il y avait dix mille violons

Qui jouaient ma victoire

Faisaient de ma gloire un opéra

J'étais dans un château fort

J’avais une épée en or

Je me battais comme un fou, rendant coup sur coup

Je me prenais pour un roi par amour pour toi

Et devant l’enfant que j'étais

Toute la maison devenait

Une scène, un décor

Et c'était alors mon opéra

Je m’endormais sur les trois coups

Qui n'étaient peut-être, après tout

Qu’un volet qui battait

Quand ils revenaient de l’opéra

Mais j'étais dans mon château fort

Et j’avais mon épée en or

Je me battais comme un fou par amour pour vous

Je me battais comme un roi par amour pour toi

Je n'étais qu’un petit garçon

J'étais tout seul à la maison

Mes parents, pour un soir

Étaient allés voir un opéra

Ik was nog maar een kleine jongen

Ik was alleen thuis

Mijn ouders, voor één nacht

Ging naar een opera

Ik heb hem al een tijdje:

Het gebeurde niet zo vaak

Het was als een wapenstilstand

Het was als een droom, zoals de opera

Ik was in een kasteel

Ik had een gouden zwaard

Ik vocht als een gek voor de liefde van jou

Ik vocht als een koning voor de liefde van jou

Ik was nog maar een kleine jongen

Mijn teksten waren liedjes

Er was geen trommel

Noch bariton voor mijn opera

Maar in mijn verbeelding

Er waren tienduizend violen

Wie speelde mijn overwinning

Maakte mijn glorie tot een opera

Ik was in een kasteel

Ik had een gouden zwaard

Ik was aan het vechten als een gek, en gaf klap na klap terug

Ik dacht dat ik een koning was uit liefde voor jou

En in het bijzijn van het kind dat ik was

Het hele huis werd

Een podium, een decor

En dat was toen mijn opera

Ik viel in slaap op de drie slagen

Wie waren misschien tenslotte

dan een klapperend luik

Toen ze terugkwamen van de opera

Maar ik was in mijn kasteel

En ik had mijn gouden zwaard

Ik vocht als een gek voor de liefde van jou

Ik vocht als een koning voor de liefde van jou

Ik was nog maar een kleine jongen

Ik was alleen thuis

Mijn ouders, voor één nacht

Ging naar een opera