Entre père et mari - Yves Duteil

Entre pre et mari, je suis dans votre amour entre vos deux regards

Diffrents mais semblables, install pour la vie

Ma fille qui grandit, devenue femme aussi

Je vous aime de vous aimer si fort, d’tre tout la fois

Et la soif et la source, votre amour m’clabousse

Et m’entrane avec lui dans vos les au trsor

Entre pre et mari, je suis votre tmoin, sourcier de vos chagrins

Quand j’ai sch vos pleurs dans le creux de mes mains

Sur vos lignes de cњur, j’ai trouv mon chemin

Je vous aime de vous aimer si bien, de vous voir la fois

Si belles et si rebelles, insoumises et si douces

Les murailles s’effondrent et les fureurs s’moussent

Entre pre et mari, je sais me taire aussi lorsque vos cњurs se fondent

Hors du temps et du monde dans cet amour immense

Sans oubli ni dfiance, je garde le silence

Je vous aime de vous aimer ainsi, sans peur et sans problme

Au cњur de l’absolu, sans que jamais ne cesse

Entre vous deux le flux de sve et de tendresse

Entre pre et mari, je vous regarde vivre, heureux parmi les hommes

D’avoir t choisi et par l’une et par l’autre

Je n’ai jamais connu d’amour comme la vtre

Aussi pur, li par tant de secrets de frayeurs partages

Rien ne pourra jamais dmler l’cheveau

De vos mes tresses aux mmes liberts

Et pourtant, un jour sans rien dfaire dans ce jardin de verre

Je suis entr quand mme, pour vous dire je vous aime

Et le faire pour la vie, entre pre et mari.

Tussen vader en man, ik ben in jouw liefde tussen jouw twee ogen

Anders maar vergelijkbaar, voor het leven geïnstalleerd

Mijn dochter die opgroeit, wordt ook een vrouw

Ik hou van je omdat je zoveel van elkaar houdt, omdat je alles tegelijk bent

En de dorst en de bron, je liefde spettert me

En neem me mee naar je schatten

Tussen vader en echtgenoot ben ik je getuige, wichelroedeloper van je verdriet

Toen ik je tranen in de palm van mijn handen droogde

Op je hartlijnen vond ik mijn weg

Ik hou van je omdat je zo goed van je houdt, omdat ik jullie allebei heb gezien

Zo mooi en zo rebels, rebels en zo lief

De muren storten in en de furies schuimen

Tussen vader en echtgenoot weet ik ook hoe ik moet zwijgen als je hart smelt

Buiten de tijd en niet van de wereld in deze immense liefde

Zonder vergetelheid of wantrouwen blijf ik stil

Ik hou van je omdat je zo van jezelf houdt, zonder angst en zonder problemen

In het hart van het absolute, zonder ooit op te houden

Tussen jullie twee de stroom van liefde en tederheid

Tussen vader en echtgenoot, ik zie je leven, gelukkig onder de mannen

Om jou te hebben gekozen en door de een en door de ander

Ik heb nooit een liefde als de jouwe gekend

Zo puur, gebonden door zoveel geheimen van gedeelde angsten

Niets kan ooit ontwarren

Van jouw mijn vlechten tot dezelfde vrijheden

En toch, een dag zonder iets te doen in deze glazen tuin

Ik kwam toch binnen, om je te zeggen dat ik van je hou

En doe het voor het leven, tussen vader en echtgenoot.