Dans Les Jardins Des Baladins - Yves Duteil

Dans les jardins des baladins, lorsque les gens s’arrtent un jour

C’est pour cueillir un peu d’amour et de bonheur, le temps d’une heure

Et pour s’en rchauffer le cњur

Mais autrefois, au temps des rois

Il existait une lgende: les fleurs toujours

Sous leurs velours cachaient des philtres d’amour

Et leur chagrin dans un parfum pour attirer les baladins

Dans les jardins des baladins, quelques penses fleurissent un jour

En dessinant des mots d’amour sur des chemins de parchemin

Jaillis du coeur d’un baladin

Et si parfois, au temps des rois, ils inventaient quelques lgendes

Les troubadours, dans leurs discours cachaient des monceaux d’amour

Que le destin leur rendait bien au long des jours et des chemins

Dans leurs jardins de parchemin, les baladins vieillissent un jour

En crivant des mots d’amour et leur bonheur, le temps d’une heure

Viendra vous rchauffer le cњur

Si leurs penses se sont fanes, il ne faut pas verser de larmes

Mille roses en ont pos, depuis, les sicles ont pass

Et le chagrin n’est qu’un parfum dans les jardins des baladins

In de tuinen van de zwervers, wanneer mensen op een dag stoppen

Het is om een ​​beetje liefde en geluk te kiezen, voor een uur

En om je hart te verwarmen

Maar eens, in de dagen van koningen

Er was een legende: de bloemen altijd

Onder hun fluwelen verborgen liefdesdrankjes

En hun verdriet in een parfum om zwervers aan te trekken

In de tuinen van zwervers bloeien op een dag een paar viooltjes

Woorden van liefde tekenen op perkamentpaden

Ontsproten uit het hart van een zwerver

Wat als ze soms, in de dagen van koningen, een aantal legendes verzonnen?

De troubadours verborgen in hun toespraken hopen liefde

Dat lot bracht hen goed terug door de dagen en de paden

In hun tuinen van perkament worden de zwervers op een dag oud

Door woorden van liefde en hun geluk te schrijven, de tijd van een uur

Zal komen om je hart te verwarmen

Als hun gedachten vervaagd zijn, huil dan niet

Duizend rozen hebben ze gelegd, sinds de eeuwen zijn verstreken

En verdriet is slechts een parfum in de tuinen van zwervers