Bientôt vingt ans - Yves Duteil

Bientôt vingt ans se sont passés

Et jamais je n’aurais pensé

Qu'à l'épreuve de l’avenir

Tant d’amour puisse encore grandir

Tu connais tout mon univers

Tu sais mon âme à livre ouvert

Je ne pourrais jamais je crois

Respirer sans penser à toi

On dit pourtant du temps qui passe

Qu’il tue l’amour ou qu’il l’efface

De la passion souvent qu’elle cesse

En laissant place à la tendresse

Moi tous les mots que je t’invente

Sont d’un amant pour son amante

Ton amour a chassé l’ennui

Hors des frontières de notre vie

Bientôt vingt ans se sont passés

Depuis notre premier baiser

Mais de trouvailles en gestes tendres

Tu n’as cessé de me surprendre

Tu embellis de jour en jour

Dans la lumière de cet amour

Que tu fais sourdre du silence

Du simple fait de ta présence

Comment font-ils pour être heureux

Ceux qui n’ont jamais eu près d’eux

Pour les guider vers le hasard

Ni ton sourire ni ton regard

Tu chantes en moi depuis toujours

J’ai si peur de te perdre un jour

Que je savoure comme un présent

Ton parfum porté par le vent

Bientôt vingt ans passés ensemble

C’est peu dire qu’on se ressemble

Au moindre souffle de ton air

J’ouvre mon âme à l’univers

Tu es la sève de mes fleurs

Mon seul chemin vers le bonheur

Sans le soleil de ton amour

Je suis aveugle et je suis sourd

Plus jamais seul comme autrefois

Je sens ton cœur au fond de moi

Tes yeux sont toujours des caresses

Et tes doigts des mots de tendresse

Rien de nous deux n’aura fané

Aux automnes du temps passé

Notre amour peut encore grandir

A l'épreuve de l’avenir

Tout peut encore nous arriver

Tu t’approches pour m’embrasser

Et ces vingt ans n’auront duré qu’un seul baiser

Tout peut encore nous arriver

Tu t’approches pour m’embrasser

Et ces vingt ans n’auront duré qu’un seul baiser

Spoedig zijn er twintig jaar verstreken

En nooit had ik gedacht

Dat op de proef van de toekomst

Zoveel liefde kan nog groeien

Je kent mijn hele wereld

Je kent mijn open boek ziel

Ik heb het nooit kunnen raden

Adem zonder aan jou te denken

Toch zeggen we van de tijd die verstrijkt

Of het liefde doodt of het wist

Van passie houdt het vaak op

Ruimte laten voor tederheid

Ik alle woorden die ik voor je uitvind

Zijn van een minnaar voor zijn minnaar

Jouw liefde verdreef de verveling

Voorbij de grenzen van ons leven

Spoedig zijn er twintig jaar verstreken

Sinds onze eerste kus

Maar vindt in tedere gebaren

Je blijft me verrassen

Je wordt met de dag beter

In het licht van deze liefde

Dat je de stilte naar buiten brengt

Gewoon door jouw aanwezigheid

Hoe slagen ze erin om gelukkig te zijn?

Degenen die nooit bij hen in de buurt waren

Om ze naar het toeval te leiden

Noch je glimlach, noch je blik

Je zingt voor altijd in mij

Ik ben zo bang om je op een dag te verliezen

Waarvan ik geniet als cadeau

Jouw parfum gedragen door de wind

Bijna twintig jaar samen doorgebracht

Het is een understatement om te zeggen dat we op elkaar lijken

Bij de minste ademteug

Ik open mijn ziel voor het universum

Jij bent het sap van mijn bloemen

Mijn enige weg naar geluk

Zonder de zon van je liefde

Ik ben blind en ik ben doof

Nooit meer alleen zoals voorheen

Ik voel je hart in mij

Je ogen zijn altijd liefkozingen

En je vingers woorden van tederheid

Niets van ons zal vervaagd zijn

In de herfst van vervlogen tijden

Onze liefde kan nog groeien

Toekomstbestendig

Er kan ons nog van alles gebeuren

Je nadert om me te kussen

En deze twintig jaar zullen maar één kus hebben geduurd

Er kan ons nog van alles gebeuren

Je nadert om me te kussen

En deze twintig jaar zullen maar één kus hebben geduurd