Avec les gens de mon village - Yves Duteil

Avec les gens de mon village, de la rivire jusqu’au canal

La vie ressemble davantage mes rves et mon idal

Comme un cho de mes silences et la rponse mes questions

La lueur de mes esprances et la suite de mes chansons

Ce qui s’bauchait sous ma plume au long des vers et sans rature

Commence sortir de la brume en s’crivant grandeur nature

Moi qui voulais me rendre utile et faire un peu changer la vie

Pour que demain soit plus facile et plus beau pour les gens d’ici

Avec les gens de mon village, j’ai appris qu’on pouvait construire

Nos rves ensemble notre image et dessiner notre avenir

Si d’aventure la politique peut rejoindre la posie

Il arrive que la musique lui insuffle son me aussi

Et si parfois la maladresse, la malveillance ou le mpris

D’un regard ou d’un mot me blesse, en revanche je sais aussi

Que j’ai trouv des joies plus belles, travers des moments vcus

Et plus de moissons ternelles que de peine et de temps perdu

Avec les gens de mon village, j’irai au bout de ce chemin

En entranant sur mon sillage les enfants qui viendront demain

Je m’ennuierais de leur chimres, de nos rves et de nos folies

Si je devais faire marche arrire et je crois que c’est bien ainsi

J’ai mari des gens qui s’aiment et la lumire de leurs sourires

tait le plus beau des pomes qu’il m’ait t donn d’crire

J’ai toujours du cњur l’ouvrage et je chanterai d’autant mieux

Avec les gens de mon village, je travaille et je suis heureux

Avec les gens de mon village, je travaille et je suis heureux

Met de mensen van mijn dorp, van de rivier tot het kanaal

Het leven lijkt meer op mijn dromen en mijn ideaal

Als een echo van mijn stiltes en het antwoord op mijn vragen

De gloed van mijn hoop en de voortzetting van mijn liedjes

Wat verscheen onder mijn pen door de verzen heen en zonder uitwissingen

Begin levensgroot uit de mist te komen

Ik die mezelf nuttig wilde maken en een kleine verandering in mijn leven wilde maken

Zodat morgen makkelijker en mooier wordt voor de mensen hier

Met de mensen van mijn dorp leerde ik dat we konden bouwen

Onze dromen samen ons imago en vormen onze toekomst

Als de politiek zich bij toeval kan aansluiten bij poëzie

Soms geeft de muziek hem ook zijn ziel

En soms onhandigheid, kwaadwilligheid of minachting

Een blik of een woord doet me pijn, aan de andere kant weet ik het ook

Dat ik meer mooie vreugden heb gevonden, door momenten geleefd

En meer saaie oogsten dan zwoegen en tijdverspilling

Met de mensen van mijn dorp ga ik naar het einde van dit pad

Ik breng de kinderen die morgen komen in mijn kielzog

Ik zou hun hersenspinsels, onze dromen en onze dwaasheden missen

Als ik moest terugkrabbelen en dat vind ik prima

Ik ben getrouwd met mensen die van elkaar houden en van het licht van hun glimlach

was het mooiste gedicht dat ik ooit had geschreven

Ik heb nog steeds een hart voor het werk en ik zal des te beter zingen

Met de mensen van mijn dorp werk ik en ben ik gelukkig

Met de mensen van mijn dorp werk ik en ben ik gelukkig