Aller simple pour l'enfer - Yves Duteil

On vend l’air pur des grands espaces

Au comptoir du tabac d’en face

Le Canyon du Colorado

Et nous on fume comme des idiots

Puisqu’on nous dit: «la drogue est douce»

Pourquoi chercher qui nous y pousse?

Et les mots nous anesthésient

Mieux que l’herbe de Colombie

L’aventure au bout du mégot

C’est le rêve au niveau zéro

Le bonheur au prix le plus cher

Un aller simple pour l’enfer

La musique a durci les mœurs

Le silence est au fond des cœurs

Et l’espérance est au rancart

Comme un vieux film un peu ringard

On t’a vendu la clé des songes

Pour que tu piques à des mensonges

En te parlant de liberté:

C'était pour mieux t’emprisonner

Mais sans gardien ni mirador

Pour t’attacher quand tu t’endors

Loin de tes rêves et de tes peurs

Un gros boulet au fond du cœur

L’héroïne au bras du héros

C’est l’espoir au niveau zéro

Un aller simple pour l’enfer

Le retour est encore plus cher

La musique a durci les mœurs

L’amertume est au fond des cœurs

Et le futur est au rancart

Comme un vieux film un peu trop noir

Comment fait-on pour croire encore

En voyant l’envers du décor

Que ce monde aujourd’hui ressemble

À celui qu’on rêvait ensemble?

On se dit que la mort est douce

Sans trop chercher qui nous pousse

Et les mots nous anesthésient

Mieux que l’herbe de Birmanie

On arrive au bout du rouleau

Le moral au niveau zéro

Dans l’antichambre d’un enfer

Où l’on voyage en solitaire

La musique a durci les mœurs

Mais, pourtant, tout au fond des cœurs

Il reste encore un fol espoir

Comme à la fin dans les films un peu ringards

Wij verkopen de schone lucht van het buitenleven

Bij de tabaksbalie aan de overkant

Colorado Canyon

En we roken als gekken

Omdat ons wordt verteld: "drugs zijn zoet"

Waarom zoeken naar wie ons daar duwt?

En de woorden verdoven ons

Beter dan Colombiaanse wiet

Het avontuur aan het einde van de kont

Dit is de droom op niveau nul

Geluk voor de duurste prijs

Een enkeltje naar de hel

Muziek verharde moraal

Stilte zit diep in de harten

En de hoop is weg

Als een goedkope oude film

We hebben je de sleutel tot dromen verkocht

Voor jou om in leugens te prikken

Over vrijheid gesproken:

Het was om je beter op te sluiten

Maar zonder wachter of wachttoren

Om je vast te binden als je in slaap valt

Ver van je dromen en je angsten

Een grote bal op de bodem van het hart

De heldin op de arm van de held

Dit is hoop op ground zero

Een enkeltje naar de hel

Retourneren is nog duurder

Muziek verharde moraal

Bitterheid zit op de bodem van harten

En de toekomst ligt op de plank

Als een oude film die een beetje te donker is

Hoe geloven we nog steeds?

Een kijkje achter de schermen

Zo ziet deze wereld er vandaag uit

Naar degene waar we samen van droomden?

We zeggen dat de dood zoet is

Zonder teveel te kijken wie ons duwt

En de woorden verdoven ons

Beter dan Birma wiet

We komen aan het einde van de rol

Moreel op nul niveau

In de voorkamer van een hel

Waar men alleen reist

Muziek verharde moraal

Maar toch, diep in de harten

Er is nog steeds een gekke hoop

Zoals aan het einde in de oubollige films