Садовник - Вячеслав Быков

Замок старый спит,

Сотни тайн давних лет

Он хранит.

И туман, словно кот,

Пеленою лежит

У его седых ворот.

Здесь когда-то

Старый садовник

Разводил цветы.

Может быть сотни раз

Здесь сбылись

Его мечты.

Море ярких красок

И мягкий аромат весны

Через годы пронёс

Сказку чудной красоты.

Раны старых стен

Укрывал полотном хризантем,

Замка сонный гранит

До сих пор много лет

Дело рук его хранит.

Здесь когда-то

Старый садовник

Разводил цветы.

Может быть сотни раз

Здесь сбылись

Его мечты.

Море ярких красок

И мягкий аромат весны

Через годы пронёс

Сказку чудной красоты.

Здесь когда-то

Старый садовник

Разводил цветы.

Может быть сотни раз

Здесь сбылись

Его мечты.

Море ярких красок

И мягкий аромат весны

Через годы пронёс

Сказку чудной красоты.

Het oude kasteel slaapt

Honderden oude geheimen

Hij bewaart.

En mist, als een kat,

sluier leugens

Bij zijn grijze poorten.

Hier was eens

oude tuinman

Geplante bloemen.

Misschien wel honderden keren

Hier wordt werkelijkheid

Zijn dromen.

Zee van felle kleuren

En de zachte geur van de lente

Door de jaren heen gedragen

Een sprookje van wonderbaarlijke schoonheid.

Wonden van oude muren

Bedekt met een doek van chrysanten,

Kasteel slaperig graniet

Tot nu toe voor vele jaren

Zijn handwerk is bewaard gebleven.

Hier was eens

oude tuinman

Geplante bloemen.

Misschien wel honderden keren

Hier wordt werkelijkheid

Zijn dromen.

Zee van felle kleuren

En de zachte geur van de lente

Door de jaren heen gedragen

Een sprookje van wonderbaarlijke schoonheid.

Hier was eens

oude tuinman

Geplante bloemen.

Misschien wel honderden keren

Hier wordt werkelijkheid

Zijn dromen.

Zee van felle kleuren

En de zachte geur van de lente

Door de jaren heen gedragen

Een sprookje van wonderbaarlijke schoonheid.