Девочка моя - Вячеслав Быков

Девочка моя, ты мой ясный свет,

Я искал тебя очень много лет.

В дождь или в грозу, и в холодный день,

Я искал тебя, я бродил как тень.

И ночкой ясною ты приоткроешь дверь,

Любить прекрасную мне суждено теперь.

На небе две звезды зажгутся для двоих,

Их отражения блеснут в глазах твоих.

Фото на столе в отблесках чернил…

Я люблю тебя — так же, как любил.

И ночкой ясною ты приоткроешь дверь,

Любить прекрасную мне суждено теперь.

На небе две звезды зажгутся для двоих,

Их отражения блеснут в глазах твоих.

Mijn meisje, jij bent mijn heldere licht,

Ik ben al jaren naar je op zoek.

In de regen of in een onweersbui, en op een koude dag,

Ik zocht je, ik dwaalde rond als een schaduw.

En op een heldere nacht open je de deur,

Ik ben voorbestemd om nu van het mooie te houden.

Aan de hemel zullen twee sterren oplichten voor twee,

Hun reflecties zullen in je ogen schijnen.

Foto op de tafel in de reflecties van inkt ...

Ik hou van je - net zoals ik van je hield.

En op een heldere nacht open je de deur,

Ik ben voorbestemd om nu van het mooie te houden.

Aan de hemel zullen twee sterren oplichten voor twee,

Hun reflecties zullen in je ogen schijnen.