Назову тебя облаком - Вячеслав Быков, Александр Маршал

Я по дорогам бродил,

Кто-то на небо пролил

Краску синюю-синюю

Дворник с утра разбудил,

И горизонт начертил

Очень тонкую линию

Хочешь, любимая, я назову тебя облаком —

Только ты мне обещай, что научишь летать!

Я снегом или дождём упаду к тебе под ноги,

И на ладонях твоих буду таять опять

Старая в парке скамья.

Там где увидел тебя,

Листья падали золотом

Стали короткими дни,

Город включает огни

Осень трогает холодом

Хочешь, любимая, я назову тебя облаком —

Только ты мне обещай, что научишь летать!

Я снегом или дождём упаду к тебе под ноги,

И на ладонях твоих буду таять опять…

И на ладонях твоих буду таять опять…

Ik dwaalde langs de wegen

Er is iemand in de lucht gemorst

blauw-blauwe verf

De conciërge maakte me 's ochtends wakker,

En trok de horizon

Zeer dunne lijn

Als je wilt, mijn liefste, noem ik je een wolk -

Alleen jij belooft me dat je me zal leren vliegen!

Ik zal onder je voeten vallen als sneeuw of regen,

En op je handpalmen zal ik weer smelten

Een oude bank in het park.

Waar ik je zag

Bladeren vielen als goud

De dagen zijn kort geworden

De stad doet de lichten aan

Herfst raakt met kou

Als je wilt, mijn liefste, noem ik je een wolk -

Alleen jij belooft me dat je me zal leren vliegen!

Ik zal onder je voeten vallen als sneeuw of regen,

En op jouw handpalmen zal ik weer smelten...

En op jouw handpalmen zal ik weer smelten...