Ночная сестра - Вячеслав Быков

Я сон тишины в часы вдохновения,

В объятьях луны осталось мгновение.

Весенний рассвет озарит этот день,

На любовь обречённый.

Я блеск янтаря в глазах замечаю

И сна колдовство я ночи прощаю.

И с первым лучом начинаю свой день

На любовь обречённый.

Припев:

Назови меня ветром весенним,

Я совсем не такой, как вчера.

В ночь вины без вина,

В ночь любви и короткого сна.

Подари мне грехов отпущение,

Пусть проснусь я безгрешный с утра.

И укрой одеялом весенним

Ночная сестра.

Я в песне своей любовь обогрею,

После долгих ночей я стану добрее.

Я вспомню рассвет, озаривший тот день,

На любовь обречённый.

Припев:

Назови меня ветром весенним,

Я совсем не такой, как вчера.

В ночь вины без вина,

В ночь любви и короткого сна.

Ik ben de droom van stilte in de uren van inspiratie,

Er was nog een moment over in de armen van de maan.

Lente dageraad zal oplichten deze dag,

Gedoemd tot liefde.

Ik zie de glinstering van barnsteen in mijn ogen

En slaap hekserij ik vergeef de nacht.

En met de eerste straal begin ik mijn dag

Gedoemd tot liefde.

Refrein:

Noem me lentewind

Ik ben helemaal niet meer hetzelfde als gisteren.

In de nacht van schuld zonder schuld,

In de nacht van liefde en korte slaap.

Schenk mij vergeving van zonden

Laat me 's morgens zondeloos wakker worden.

En dek af met een lentedeken

Nacht zus.

Ik zal mijn liefde verwarmen in een lied,

Na lange nachten zal ik vriendelijker worden.

Ik zal me de dageraad herinneren die die dag verlichtte,

Gedoemd tot liefde.

Refrein:

Noem me lentewind

Ik ben helemaal niet meer hetzelfde als gisteren.

In de nacht van schuld zonder schuld,

In de nacht van liefde en korte slaap.