Достать до неба - Вячеслав Быков

Сняв с петли свой плащ, тенью, как слепой,

С ветром неудач шёл свой тропой.

Кто, ты думал сам, жизни господин,

И построить храм ты хотел один.

Припев:

Достать до неба и все песни,

С ветром улететь за мечтой.

Открыть все двери, не встав на месте,

Вслед за далёкой звездой.

Пройти сквозь грёзы, оставив слёзы,

Молча увести за собой.

Поймать мгновение, исчезнув тенью

Вновь за последней чертой.

Взяв с собою в путь лишь свою судьбу,

По дороге в рай вёл с собой борьбу.

И за сотни вёрст ты сумел уйти,

Но желанных звёзд ты не смог найти.

Припев:

Достать до неба и все песни,

С ветром улететь за мечтой.

Открыть все двери, не встав на месте,

Вслед за далёкой звездой.

Пройти сквозь грёзы, оставив слёзы,

Молча увести за собой.

Поймать мгновение, исчезнув тенью

Вновь за последней чертой.

Zijn mantel van de lus afdoen, als een blinde man,

Met de wind van mislukkingen ging hij zijn eigen weg.

Wie, dacht je zelf, is de meester van het leven,

En je wilde alleen een tempel bouwen.

Refrein:

Reik naar de lucht en alle liedjes

Vlieg met de wind mee voor een droom.

Open alle deuren zonder stil te staan,

Een verre ster volgen.

Ga door dromen en laat tranen achter,

Stilletjes meenemen.

Vang een moment, verdwijnen in een schaduw

Nogmaals, voorbij de laatste regel.

Hij neemt alleen zijn lot mee,

Op weg naar het paradijs vocht hij met zichzelf.

En voor honderden mijlen slaagde je erin om te vertrekken,

Maar je kon de gewenste sterren niet vinden.

Refrein:

Reik naar de lucht en alle liedjes

Vlieg met de wind mee voor een droom.

Open alle deuren zonder stil te staan,

Een verre ster volgen.

Ga door dromen en laat tranen achter,

Stilletjes meenemen.

Vang een moment, verdwijnen in een schaduw

Nogmaals, voorbij de laatste regel.